از ولادت تا اجتهاد
اين فقيه فرزانه ، در دوم ذى قعده سال 1235ق ، در شهر مذهبى ، عالم پرور و عالم خيز «خوانسار» كه آوازه علميت و حوزه هاى علميه اش فراگير است متولّد شد و پس از گذراندن دوران طفوليت در همين شهر ، به تحصيل علوم عربى و منطق و معانى و بيان مشغول شد . او در اوان جوانى به همراه خانواده اش به اصفهان آمد و در حوزه مقدّس اصفهان به تحصيل فقه و اصول فقه و ساير علوم عقلى و نقلى پرداخت .
آية اللّه چهار سوقى ، قسمت اعظم تحصيلات خود را نزد مرحوم آقا سيد صدرالدين عاملى (م 1263ق) گذراند . وى در يكى از نوشته هاى خود ، از استادش چنين ياد مى كند :
ساليانى چند در نزد آن سيّد سَنَد ، شاگردى كردم و مدّت هاى مديد از فيض صحبتش استفاده بردم و همانا او مرا مانند پدرِ مهربان بود و به فيض انفاس لطيفه ، پرورشم نمود و من فوايدى از علوم عديده از وى فرا گرفتم ؛ چه او جامعِ معقول و منقول بود .
و در جاى ديگر مى افزايد :
او مرا در مسئله اصولى و اخبارى به طريقه وُسطى وصيّت مى فرمود و اوّل كسى است كه مرا اجازه داد و در اوايل بلوغ ، بر اجتهاد من تصديق نمود و مرا به تأليف رساله اى در ذبايح اهل كتاب و حلّ حديثى كه در آن باب در تهذيب از ابوبصير روايت شده ، امر كرد و من ، فرمان وى را قبول [كردم] و رساله اى در آن باب نوشتم و او آن را به نيكوتر وجهى پذيرفت و در پشت آن ، تمجيدى شايان از من نوشت.
همچنين در مجلس درس حاج سيد محمدباقر معروف به حجة الاسلام و حاجى كلباسى حاضر مى شد و از محضر آنان كسب فيض مى نمود . سرانجام نيز شوق زيارت عتبات عاليات ، او را به پاى درس مرحوم شيخ مرتضى انصارى رحمه الله كشاند و در سِلك شاگردان آن استاد
