۲۰۸.وَ قَالَ : قَدِّرْ فِي الْعَمَلِ تُنْجِ مِنَ الذَّلَلِ .

۰.و گفت : اندازه كن در كار ، تا خلاص يابى از ذلل .

نكنى كار تا به اندازه
چشم مى دار دم به دم خللش
اوّل اندازه گير ، آن گه كار
تا كه يابى خلاص از ذللش

۲۰۹.وَ مِنْ كَلامِهِ : قِيْمَةُ الْمَرْءِ مَا يُحْسِنُهُ .

۰.و از كلام اوست : قيمت مرد ، بدان چيز است كه او را نيكو داند .

كى در آن علم ، قيمتت باشد
كه به هر نكته اش فرو مانى
قيمت تو بُود بدان چيزى
كه تو آن را بسى نكو دانى

۲۱۰.وَ مِنْ كَلامِهِ : قَرِيْنُ الْمَرْءِ دَلِيْلُ دِيْنِهِ .

۰.و از كلام اوست : رفيق مرد ، دليل دين اوست .

راه دور است تا به منزل حشر
نتوان رفت بى رفيق طريق
نروى بى دليل دين ،^۱زنهار!
مرد را چون دليل دينْست رفيق

۲۱۱.وَ مِنْ كَلامِهِ : قُرْبُ الأشْرَارِ مَضَرَّةٌ .

۰.و از كلام اوست : نزديكى بدان ، زيان است .

با بد ونيك چون قرين گردى
سودمند و زيانِ جان باشد
سود خواهى قرين نيكان باش
با بدان قرب تو زيان باشد