وى از ابوالحسن على بن احمد مدينى مؤذن، ابوالعباس فضل بن عبدالواحد تاجر، ابوعلى نصر الله بن احمد خشنامى سماع حديث كرد. من هم از او، پدر، عمو، همسر و برادران و نزديك به بيست تَنْ از خويشانش سماع حديث كرده ام. (ص 399)
(8) 8. امة الرحمن جوهرناز دختر ابوطاهر مضر بن الياس بن مضر بن محمّد تميمى.
زنى صالح و نيك سيرت از خانواده محدثان بود كه بسيار عمر كرد.
او همسر شيخ ما سيّد امين ابوالقاسم عبيدالله بن حمزه موسوى بود. وى از جدش ابو عمرو الياس بن مضر تميمى و ابواسماعيل عبداللّه بن محمّد انصارى و ديگران سماع كرد. من در هرات از وى حديث نوشتم.
(9) 9. امه القاهر جوهر دختر ابو سعيد عبدالله بن عبدالكريم بن طلحه قشيرى (460 ـ 530ق).
وى خواهر ابوالمكارم عبدالرزاق ـ كه از او حديث سماع كرديم ـ و مادر شيخ ما سعيد شجاعى بود. او زنى صالح، اهل خير و عبادت و از سرزمين نيشابور بود.
از جدش ابوالقاسم سماع حديث كرد و من هم از او برگ هايى از حديث در نيشابور سماع كردم. ولادت وى حدوداً پيش از 460ق، بود.
(10) 10. امه الله جليله دختر ابو نصر عبدالرحيم بن عبدالكريم بن هوازن قشيرى (472 ـ 541ق).
وى دو خواهر به نام هاى حره و ساره داشت و از صالحان و عبادت پيشگان و همسر استاد ما عمر بن ابى نصر صفارى بود.
او از ابوالمظفر موسى بن عمران انصارى صوفى، ابوالقاسم عبدالرحمن بن احمد واحدى سماع حديث كرده، من هم از وى حديث نوشتم. (ص 400)
(11) 11. ام فتح جليله دختر ابوالحسن على بن حسن بن حسين سجزى.
وى خواهر ابوجعفر حنبل از اهالى سجستان بوده، از نجيب بن ميمون واسطى سماع حديث كرد و براى من اجازه در سال 530ق، تحرير كرد. او در سال 540ق، در قيد حيات نبود. (ص 401)
(12) 12. ام بهاء جمعه دختر ابوالرجاء بشار بن احمد بن محمّد بن عبدالله بن جعفر صوفى (ولادت حدود 485ق).
او از اهالى نيشابور، و زنى صالح و از خاندان محدثان و اهل قرآن بود و به كودكان قرآن مى آموخت. از سهل بن عبدالله غازى، انيس ابوعبدالله، قاسم بن فضل سماع حديث كرد و براى آموختن حديث به عراق و خراسان سفر كرد. من سه حديث از او نوشتم.
(13) 13. امة الرحيم، حرة دختر ابو نصر عبدالرحيم بن عبدالكريم بن هوازى قشيرى (477 ـ 534ق).
وى از اهالى نيشابور و زنى صالح بود. عمر بن ابى نصر صفار پيش از ازدواج با خواهرش