و فهم آنها نياز به متخصصانى دارد كه در آن رشته صاحب نظر باشند و بتوانند با توجه به داشته هاى خويش، نظريات على(ع) را از متون مندرج در نهج البلاغه استخراج نمايند.
آنچه در اين كتاب بدان اشاره شده، عناوين موضوعات و علوم اصلى و فرعى است كه از نصوص نهج البلاغه مى توان استنباط نمود.
نويسنده اين كتاب، علوم مستنبط از نهج البلاغه را در چهار فصل سامان داده كه عناوين فصول آن عبارت اند از :
فصل اول. اقسام كلام در نهج البلاغه،
فصل دوم. نهج البلاغه بين توثيق و تشكيك،
فصل سوم. دلايل و اسباب ايراد خطبه ها و نامه ها و كلمات قصار نهج البلاغه،
فصل چهارم : موضوعات عمومى.
در فصل اول، خطبه ها، كلمات، نامه ها، وصايا، عهدنامه ها، پيمانها، دعاها و حكم و مواعظ و كلمات قصار امام على(ع) معرفى شده اند و... در فصل دوم، راويان نهج البلاغه، تدوين گران خطبه هاى امام على(ع) و مصادر سيد رضى معرفى، آنها پاسخهايى به مشكوكان در اصالت نهج البلاغه داده شده است.
در فصل سوم و چهارم نيز به شان ايراد نصوص، اختلاف در قايلان نصوص، تكرار در نصوص، اسامى خطبه ها و مكانهاى ايراد خطبه ها پرداخته شده است.

مشرعة بحارالأنوار

محمّد آصف محسنى، قم : انتشارات عزيزى، چاپ اول، 1381 ش، 2 ج، 486 + 506 ص. وزيرى.

موسوعة بحارالأنوار دربرگيرنده بخش اعظم رواياتى است كه در موضوع عقايد و معارف اسلامى و اصول اخلاقى از معصومان(ع) صادر شده است؛ چنانكه دانش پژوهشان، متكلمان، نويسندگان و مبلغان شيعه را در به كمال رسانيدن محصولات فكريشان گزيرى نيست، جز اينكه به اين كتاب رجوع نمايند.