نگاهی به مبانی مجلسی اول در حديث و رجال - صفحه 134

جليل القدرى مانند عده مذكور را براى ايجاد خِلل در مذهب باطل غلات، تضعيف كنند تا آنان نتوانند ما را به پذيرش اَخبار مزبور - كه غلوّآميزند - ملزم نمايند.
اهل سنت نيز با ما در نقل اخبار از عده اى چون ابوالطفيل، ابو نعيم، جابر بن عبداللّه، عبداللّه بن عباس و... همين شيوه را پيش گرفته، عده مزبور را متهم به تشيع و تضعيف كرده اند تا اماميه نتواند اهل سنت را به پذيرش اَخبارى كه آنان در فضايل اهل بيت روايت كرده اند، ملزم نمايد. بعضى از اصحاب ما (اماميه) نيز در نحوه ايجاد خِلل در مذهب غلات، از اهل سنت متابعت كرده و همين شيوه را در پيش گرفته اند.
پس اى اهل انصاف، در آنچه براى شما بازگفتيم دقت كنيد تا براى شما نيز علم حاصل شود و به ظاهر جرحى كه برخى علماى دانش رجال در مورد اصحاب بزرگ ائمه(ع) ذكر كرده اند، توجهى نكن. از آنجا كه ايشان از اصحاب اَسرار ائمه(ع) بوده و معجزات آن بزرگواران را نقل كرده اند، غُلات آنان را بهترين افراد براى انتساب اَخبار جعلى يافته اند. اين مطلب چندان واضح است كه حتى فرد جاهل به احوال راويان حديث نيز نمى تواند منكر آن شود؛ چنانكه پيش از اين از معلّى بن خنيس نقل كرديم كه وى گفته است:
إنّ الأئمة (ع) محدثون بمنزلة الأنبياء، بل قال رسول اللّه(ص): علماء اُمتى كانبياء بنى اسرائيل. ۱
و ليكن آنان گمان كرده اند كه وى گفته است:
إنّهم انبياء. ۲
ب . ايشان در شرح حال محمد بن فضيل بن كثير نيز، بعد از نقل عبارت «يرمى بالغلوّ» از رجال مرحوم شيخ، ۳ فرموده اند كه شيخ به غلوّ محمد بن فضيل حكم نكرده است

1.ر.ك: رجال الكشّى، ص ۲۴۷.

2.ر.ك: روضة المتقين، ج ۱۴، ص ۲۷۸ - ۲۷۹.

3.رجال الطوسى، ص ۳۶۵، ش ۵۴۲۳.

صفحه از 133