ملاصدرا (ج 1، ص 500) و الشواهد الربوبيّة (ص 255) آمده است.
ح 3 / 16 . «انّ للّه تعالى شراباً...» در المجلى (ص 536)، الحقائق (ص 175)، قرّة العيون (ص 369 به نقل از ابن ابى جمهور) و شرح الأسماء الحسنى (ج 1، ص 198) آمده است.
ح 3 / 18 . «موتوا...» در منابع متعدد از جمله تفسير القرآن الكريم ملاصدرا (ج 3، ص 1399)، شرح أصول الكافى ملاصدرا (ج 1، ص 1458)، روضة المتقين (ج 1، ص 347)، الوافى (ج 4، ص 411)، بحارالأنوار (ج 69، ص 317 با تعبير كما قيل و...)، و مرآة العقول (ج 8، ص 329 و ج 25، ص 45) آمده است.
ح 3 / 19. در الأسفار الأربعة(ج 7، ص 39)، تفسير القرآن الكريم ملاصدرا (ج 1، ص 208 و ج 4، ص 330)، مفاتيح الغيب ( ص 40 ، ص 547)، كلمات مكنونه (ص 8)، قرة العيون ( ص 336) و المحجّة البيضاء (ج 1، ص 62) آمده است.

آملى و «الكشكول»

در بحث از رويكرد حديثى سيد حيدر آملى بجاست از كتابى حديثى كه در برخى از منابع رجالى و كتاب شناختى به وى نسبت داده شد، سخن گفته شود. كتاب مورد نظر، الكشكول فيما جرى على آل الرسول است . اين كتاب با انتساب به آملى و با مقدمه سيد عبدالرزاق موسوى مقرم به همّت مطبعه حيدريه نجف در سال 1372ق، به چاپ رسيده و از سوى منشورات الرضى قم، تجديد چاپ شده است.
نكته مهم درباره اين كتاب ،ترديد در صحّت انتساب آن به سيد حيدر آملى است. شيخ حرّ عاملى در شمارش آثار علامه حلى مى گويد:
و كتاب الكشكول ينسب إليه، و الظاهر أنّه ليس منه. ^۱
همو در جاى ديگر مى نويسد: