145 . فاطمه دختر عمر بن عبدالعزيز بن على (م 862ق)؛ گروهى در سال 836ق، به وى اجازه روايت داده اند. ^۱
146 . فاطمه دختر عمر بن محمد بن على جعبرى (ت 825ق)؛ تدمرى، قبالى و ابن حجر به وى اجازه روايت داده اند. ^۲
147 . فاطمه (مباركه) دختر ابى يمن محمد بن شهاب (م 836ق)؛ ابن نجم، ابن هبل، محب صامت و ديگران به او اجازه روايت داده اند. ^۳
148 . فاطمه دختر محمد بن احمد بن حسن عسقلانى (799 - 832ق)؛ عمر بالنى، ابن قوام، عبداللّه بن خليل حرستانى، فاطمه دختر ابن منجا، فاطمه دختر ابن عبدالهادى، زين مراغى و ديگران به وى اجازه روايت داده اند. ^۴
149 . فاطمه دختر محمد بن احمد بن سيف (ت حدوداً 720ق)؛ حجار و زينب دختر كمال و طايفه اى از مشايخ به وى اجازه روايت داده اند. ^۵
150 . فاطمه دختر محمد بن احمد تنوخى دمشقى (712 - 803ق)؛ سليمان و ابوبكر دشتى، مطعم، ابن عساكر، ابن شيرازى، ابوبكر بن احمد بن عبدالدائم، اسماعيل بن يوسف بن مكتوم و ست الوزراء دختر عمر بن منجا به او اجازه روايت داده اند. او نيز به ابن حجر اجازه روايت داده است. ^۶
151 . فاطمه دختر محمد بن حسن بن سعد (788 - 840ق)؛ وى را ابو هريرة بن ذهبى، ابن عرفة و عمر بن ايدغمش اجازه روايت داده اند و نجم بن فهد نيز از سوى او به دريافت اجازه روايت نايل آمده است. ^۷
152 . فاطمه دختر محمد بن عبدالهادى (719 - 803ق)؛ عالمانى از دمشق، مصر، حلب، حماة و حمص و غيره همچون ابو نصر بن شيرازى، ابو محمد بن عساكر،