111 . صفيه دختر عماد اسماعيل بن محمد بن محمد (م 801)؛ وى را حجار و ايوب كحال اجازه روايت داده اند و او نيز به ابن حجر اجازه روايت داده است. ^۱
112 . صفيه دختر محمد بن محمد بن عمر (م 845ق)؛ ابوهريره بن ذهبى، تنوخى، ابن ابى المجد و جماعتى ديگر به وى اجازه روايت داده اند. ^۲
113 . صفيه دختر ياقوت حبشى (804 - 872ق)؛ وى را ابن صديق، زين مراغى، عايشه دختر ابن عبدالهادى، عراقى، هيثمى و ديگران اجازه روايت داده اند و او نيز به سخاوى اجازه روايت عطا نموده است. ^۳
114 . عايشه دختر صارم ابراهيم بن خليل (حدد 760 - 842ق)؛ خلاطى، ابن جوفى، محمد بن موسى بن سيرجى، ابن سوقى، ابن نجم، زغلش، ابن هبل، عمر بن ابراهيم نقبى، زينب دختر دماميسى، دختر نباته، ابن قواليح و ديگران به وى اجازه روايت داده اند. ^۴
115 . عايشه دختر ابراهيم بن عبداللّه، مادر عبداللّه حمامى دمشقى (770 - حدود 850ق)؛ ابن اميله، صلاح بن ابن عمر، ابن هبل، محب صامت و ديگران به وى اجازه روايت داده اند. ^۵
116 . عايشه دختر ابى بكر بن حسين بن عمر، جماعتى چون صلاح بن ابى عمر؛ ابن اميله، ابن هبل، بهاء بن خليل و حواوى به او اجازه روايت داده اند. ^۶
117 . عايشه دختر ابى بكر بن عمر بن عرفات (794 - 880ق؛، ابو هريره ذهبى، ابن قوام، تاج بن موسى، احمد بن محمد بن خراط و ديگران به وى اجازه روايت داده اند. ^۷
118 . عايشه دختر تاج عبداللّه بن شهاب احمد بن محمد (760 - 824ق)؛ وى را در سال 767ق، اميدون بن عبدالكريم بعلى، ابن يوسف خلاطى، ابن نجم، حسن بن هبل، بهاء بن خليل، موفق حنبلى، محمود منبجى، حراوى و گروهى اجازه روايت داده اند. ^۸
119 . عايشه دختر عبدالوهاب بن عبداللّه بن اسعد (789 - 866ق)؛ وى پس از آنكه از تنوخى، ابن ذهبى، ابن علايى و ديگران اجازه روايت دريافت نمود، به سخاوى اجازه روايت عطا كرد. ^۹