9 . اسماء دختر احمد بن اسماعيل بن عمر بن كثير (م ح 860ق) ؛وى به سخاوى اجازه روايت داده است. ^۱
10 . اسماء دختر ابوبكر بن حسين بن عمر ، (زنده در 877ق)؛ ابن هبل، و ابن اميله، صلاح بن عمر، كامل بن حبيب و گروهى ديگر به وى اجازه روايت دادند. ^۲
11 . اسماء دختر عبداللّه بن محمد (م 867ق)؛ در سال 789 ق،بيست و شش نفر به وى اجازه روايت دادند. ^۳
12 . اسماء دختر اسماعيل بن على بن حسين قلقشندى (779 - 865ق)؛ گروهى از قبيل غياث عاقولى و صدر مناوى به وى اجازه روايت دادند. ^۴
13 . الف دختر عبداللّه بن على بن محمد (802 - 879ق)؛ گروهى به وى اجازه روايت دادند. ^۵
14 . امة الخالق دختر زين عبداللطيف بن صدقه (ت 812 ق)؛ عايشه دختر عبدالهادى به وى اجازه روايت داد و او نيز به سخاوى اجازه حديث داده است. ^۶
15 . امة الخالق دختر محمد بن يوسف خزرجى (م 850 ق) . گروهى به وى اجازه روايت داده و او نيز به سخاوى اجازه حديث داد. ^۷
16 . امة اللطيف دختر محمد بن محمد بن احمد مقدسى (م 840ق)؛ ابوالهول، محب صامت، ناصرالدين داود و كمال بن نحاس و گروهى ديگر به وى اجازه روايت دادند. ^۸
17 . امة اللّه دختر علاء على بن شهاب احمد كردى؛ سخاوى گويد او را در حدود سال 860ق در بعلبك ديدم و به من اجازه روايت داد. ^۹