1 . آسيه دختر جاراللّه بن صالح (796 - 873ق)؛ وى را گروهى از قبيل محمد بن محمد سخاوى، سعد بن يوسف نووى، محمد بن ابى بكر بن سليمان بكر، عايشه دختر عبدالهادى، ابن صديق عراقى و هيثمى اجازه حديث داده اند و او نيز به سخاوى اجازه حديث داد. ^۱
2 . آمنة دختر ابوالفضل احمد بن على بن محمد بن حجر (835 - 836ق)؛ وى در سن دو سالگى از دنيا رفت و گروهى از جمله حسين بوصيرى برايش اجازه حديث نگاشتند. ^۲
3 . آمنه دختر ابى بكر بن عبداللّه بن ظهيره؛ در سال 836ق، گروهى به وى اجازه روايت دادند. ^۳
4 . آمنه دختر محمد بن عبداللّه بن محمد رشيدى (م 867ق)؛ وى را گروهى چون ابوهريره ابن الذهبى، ابوالخير بن العلايى اجازه روايت دادند و او نيز به سخاوى اجازه داد. ^۴
5 . آمنه دختر موسى بن احمد بن ابى القاسم (م ح 860 ق)؛ عبداللّه بن ابى بكر دمامينى به وى اجازه روايت داد و او به سخاوى اجازه نقل حديث داده است. ^۵
6 . انس دختر قاضى كريم الدين عبدالكريم بن عبدالعزيز (780 - 860ق) ، همسر ابن حجر عسقلانى؛ ابن حجر براى وى از برخى حافظان اجازه حديث گرفت؛ مانند: ابوالخير ابن الحافظ العلايى و ابوهريرة عبدالرحمن بن حافظ الذهبى. ^۶
7 . زين خاتون (802 - 833ق) ؛دختر ابن حجر عسقلانى؛ پدرش براى او از برخى محدثان اجازه حديث گرفت. ^۷
8 . آمنه دختر ناصرالدين ابوالفتح نصراللّه بن احمد (ح 770 - 853ق) ؛ گروهى از جمله ابو بكر بن عمر بن سلار و احمد بن ابى بكر به وى اجازه روايت داده اند. ^۸