قم كه تا باب «الأئمة هم أركان الأرض» از كتاب الحجه را دارد, ملاّحظه شد. اثرى از اينكه ميرزا رفيع الدين از شرح ملاّصدرا يا ميرداماد بهره برده باشد, ديده نشد.
ششم. شرح شيخ على كبير بر كتاب العقل والعلم «كافى»
نسخه اى از اين شرح كه ضميمه (الدر المنثور) مؤلف است و در كتابخانه مسجد اعظم قم نگهدارى مى شود, ملاّحظه شد. در اين شرح هم هيچ اثرى از اينكه از شرح ملاّصدرا و «تعليقه ميرداماد» استفاده كرده باشد, ديده نشد. * براى اينكه اين بحث كامل شود, لازم است نسخه هاى بقيه شرحهاى ياد شده را كه شرح كتابهاى عقل و علم و توحيد و حجّت را داشته باشد, بررسى كنيم, تا روشن شود كدام يك از شرح ملاّصدرا استفاده كرده و يا به آن نظر انتقادى داشته اند.
نگارنده, درباره يكى از اين شرحها ـ كه مى توان گفت ردّى است بر شرح ملاّصدرا ـ و مطالب فلسفى و عرفانى آن, در آينده به خواست خدا مقاله اى خواهد نوشت.
تا اينجا به اين نتيجه رسيديم كه لااقل چند شرح از شرحهاى معروف «كافى», از شرح ملاّصدرا بهره فراوان برده اند; امّا ملاّصدرا ظاهراً از هيچ شرحى, حتّى از تعليقه استادش ميرداماد هم بهره نبرده است.
يادكرد ملاّصدرا از دو استاد خود
البته ملاّصدرا چند جا از دو استاد و شيخِ اجازه خود, ميرداماد و شيخ بهايى ياد كرده و مطالبى نقل مى كند. در اوائل كتاب مى نويسد:
ذكر شيخنا البهائى و سندنا فى العلوم النقلية ـ روّح الله روحه ـ فى كتابه (الأربعين)… ۱
در كتاب فضل العلم مى نويسد:
1.شرح أصول الكافى, ج۱, ص۲۰۰.
