۱.روايت محمّد به مسلم كه مى گويد:از امام باقر(ع) درباره مرتد پرسيدم فرمود:
من رغب عن الاسلام و كفر بما انزل على محمّد(ص) بعد اسلامه فلا توبة له و قد وجب قتله. ۱
۲.روايت على بن جعفر از برادرش امام كاظم(ع) كه گفت از آن حضرت درباره مسلمانى كه نصرانى شود پرسيدم فرمود:يقتل ولايستتاب، قلت: فنصراني أسلم ثم ارتد، قال: يستتاب فإن رجع والاّ قتل. ۲
در اين رابطه، علاوه بر اين دو روايت، روايات زيادى در كتابهاى معتبر وجود دارد. ۳
بايد گفت كه علماى ما به اين عبارت به خاطر موافقت مضمون آن با بسيارى از روايات معتبر رجوع نموده اند ؛ آن گونه كه حال دو عبارتى كه ذكر كرديم اين گونه است.
نكته دوم: اولين مصدر حديثى كه اين عبارت را ذكر كرده، المسند شافعى (م 204ق) در كتاب الأسارى والغلول و غير آن است. او مى گويد:
اخبرنا ابن عينية، عن أيوب بن ابي تميمة، عن عكرمة قال: لما بلغ ابن عباس انّ عليّ ـ رضى اللّه عنه ـ حرّق المرتدين أو الزنادقة، قال: لو كنت انا لم أحرقهم و لقتلتهم لقول رسول اللّه(ص): «من بدّل دينه فاقتلوه»، و لم أحرقهم لقول رسول اللّه(ص): «لا ينبغي لأحد أن يعذّب بعذاب اللّه». ۴
اين عبارت همچنين تقريباً در تمامى مصادر حديثى اهل سنت از صحاح و مسندها و شروح و غير آن آمده است.
در بعضى از مصادر، ادامه اى براى آن، افزون بر آنچه ذكر شد، نقل شده است. بدين شكل كه:
1.وسائل الشيعة، ج ۲۸، ص ۳۲۳، أبواب حدّ المرتد، الباب ۱، ح ۲.
2.همان، ح ۵.
3.آنها در ابواب حدّ مرتد وسائل الشيعة جمع آورى شده است.
4.مسند شافعى، ص ۳۲۰.
