كوچك تر على الرضا(ع) را پس از كاظم(ع) به عنوان امام جديد پذيرفتند. ۱ كشّى، نام دو تن از حاميان احمد بن موسى را ذكر مى كند: ابراهيم و اسماعيل، دو برادر كه هر دو از فرزندان ابو سمّال بودند. هنگامى كه در سال 815م / 199ق، احمد به قيام ابوالسرايا ـ كه داراى عقايد زيدى بود، پيوست، آنان، اين عمل را محكوم كردند و از حمايت خود از او دست كشيدند. كشّى معتقد است كه بعد از اين ماجرا، آنان به واقفه پيوستند. ۲
هيچ اطّلاعات بيشترى در مورد اين شيعيان، وجود ندارد. احتمالاً اين گروه كوچك، مدّت كمى بعد از بين رفتند. امّا بلخى دوباره بيان مى كند كه پس از وفات رضا(ع)، بار ديگر ادّعاى امامت در مورد احمد، تكرار شد. ۳ اين ادّعاى دوم را نوبختى، مفيد و قمى نيز گزارش كرده اند و ظاهراً [اين ادعا]، واكنشى از سوى برخى از طرفداران رضا(ع) نسبت به جانشينى مجادله برانگيز پسر هفت ساله رضا(ع)، محمّد الجواد(ع) براى امامت شيعيان بوده است. ۴
1.مقالات الإسلاميين، البلخى، ص ۱۸۱ ؛ مقالات الإسلاميين، الأشعرى، ج ۱، ص ۲۹ ـ ۳۰؛ محصّل، ص ۲۴۳.
2.اختيار معرفة الرجال، ص ۴۷۲.
3.مقالات الإسلاميين، البلخى، ص ۱۸۱.
4.ر. ك: فرق الشيعة، ص ۷۲ ؛ المقالات والفرق، ص ۹۳ ؛ الفصول المختارة، ص ۲۵۶. شايان ذكر است كه برخى از تحقيقات جديد، تنها به پديد آمدن دوباره گروه[طرفدار ]احمد بن موسى پس از وفات رضا(ع) توجّه كرده اند. ر. ك:
M. Watt, Formaative Period , p.۱۶۰; Idem, Sidelights , p. ۲۶۴; Idem, THe Reappraisal of Abbasid Shiism , Arabic and Islamic Studies in Honor of Ham - ilton A. R. Gibb, ed. G Makdisi, (Leiden, ۱۹۶۵) , p. ۶۴۸; M. Momen, An Intro - duction to Shii Islam, (Naw Haven and London, ۱۹۸۵), pp. ۵۷ - ۵۸. [مؤمن، اين فرقه را «احمديه» مى نامند]. ظاهرا تنها جى، حسين متوجّه شده كه اين گروه، ابتدا پس از وفات كاظم (ع) پديد آمدند، تنها منبعى كه حسين به آن اشاره كرده است، اختيار معرفة الرجال كشّى است. ر.ك:
J, Hussain, New Light , p. ۴۰; Idem, The Occultation , p. ۳۹.
