حجّت السلام و المسلمين شيخ محمود تولّايى خراسانى (حلبى) است.^۱مرحوم مروى در زمان حيات خود، بارها ضمن تشويق دست‏اندركاران فصلنامه سفينه اظهار اميدوارى مى‏كرد كه فرصتى براى انتشار آثار مخطوط خود - از جمله دفاتر يادشده - پيدا كند؛ ولى با رحلت ناگهانى او، اين كار انجام نشد. پس از آن، خانواده ايشان، اين دفاتر را در اختيار ما نهادند. سلسله مقالاتى كه در شماره‏هاى 17 و 21 و 23 سفينه منتشر شد، بخشهايى از اين دفاتر است كه به شكل مكتوب درآمد و انتشار يافت.
2. در پى استقبال گروهى از صاحب‏نظران حوزه و دانشگاه، اينك بخشى ديگر از آن دفاتر، با تحرير مكتوب منتشر مى‏شود. اين بخش، شامل هفت نكته در باب نبوّت و امامت است كه سنخيّت و تشابه دارند؛ از آن رو كه پيامبر و وصىّ او، حجّت منصوب خدايند و تمام مباحث مربوطه، از اين جهت يكسان‏اند.
3. اين مباحث بر مبناى پيوند استوار ميان عقل و نقل، سامان يافته است. البتّه ويژگى شفاهى و منبرى مباحث و اقتضاى فضا و مخاطبان چهل سال پيش (سال 1383 قمرى كه زمان ايراد مطالب است) به گونه‏اى است كه گاهى مبانى عقلى و استدلالى در نهايت ايجاز بيان شده و گاه در ميان مستندات نقلى (آيات و روايات مربوطه) فقط به دو سه مورد اكتفا شده است. اين ايجاز طبعاً در شكل مكتوب مباحث نيز موجود است و تفصيل به منابع ديگر موكول است.
4. بخشى از مباحث ديگر دفتر مخطوط و منتشرناشده مرحوم مروى - كه نزديك به نيمى از اين دفتر را در بر مى‏گيرد - مطالبى در باب مهدويّت است كه به گفتار ديگرى موكول مى‏شود.
اميد است صاحب نظران، ما را از نظرهاى خود در باب اين گفتار، محروم نسازند.