ثابت نشده و از طريق عامّه نقل شده و آن روايتى مجعول است. (به نقل از 16: ص 244)
از طرفى، با توجّه به تعريف حديث مضطرب - كه حديثى است كه از لحاظ متن، مختلف نقل شده باشد، (14: ص 70) - مىتوان گفت كه حديث سبعة احرف مضطرب است و غرابت نيز دارد؛ زيرا يكى از معانى غريب در نزد محدّثان آن است كه در متن آن لفظ مشكلى به كار رفته باشد. (10: ص 176) اين خود نوعى ضعف براى حديث به شمار مىرود و اين حديث با داشتن الفاظى مانند: نزل على سبعة أحرف، حديثى غريب به شمار مىآيد؛ چرا كه بيش از 35 قول در معناى آن گفته شده است.
6. اشكال ديگرى كه پيرامون اين حديث مطرح است، مخالفت آن با صحيحه زراره از امام صادق عليه السلام است كه فرمودهاند: إنّ القرآن واحد نزل من عند الواحد و لكن الاختلاف يجيء من قبل الرواة. (۶)
همچنين امام صادق عليه السلام روايت رايج ميان مردم را - كه در آن، مسئله هفت حرف مطرح شده تكذيب كرده و فرمودهاند: كذبوا أعداء اللَّه و لكنّه نزل على حرف واحد من عند الواحد. (۶)
7. خبر واحد بودن سبعة احرف نزد شيعه: روايت سبعة احرف در منابع حديثى شيعه، به ندرت نقل شده و آن هم در رتبه خبر واحد كه داراى ضعف سندى و دلالتى است. اين موضوع ذهن را به اين پرسش وامى دارد كه اگر اين روايت متواتر است، چگونه در منابع حديثى شيعه، از تواتر و كثرت ناقلان آن خبرى نيست؟ و چرا صحابه پيامبر از جمله ابوبكر يا حضرت على عليه السلام - كه بيشترين روايات مربوط به قرآن را حتّى در كتب اهل سنّت از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت كرده است - آن را از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نكردهاند و نامشان در سند روايت سبعة احرف، كنار ديگر صحابه نيست؟
8. تناقض در محتواى حديث سبعة احرف: بزرگترين شبهه وارده بر اين حديث، از منظر اين مقاله، يكسو و يكجهت نبودن معنا و محتواى اين حديث
