2ـ 10ـ 2) پاسخ

بياضى پاسخ مى‏دهد: هر مؤمنى خليفه نيست. ^۱

2ـ 11ـ 1) تحصيل حاصل

واسطى گويد: اگر هدف پيامبر، وصيّت براى يكى از آنها بود، محال است كه براى على [ عليه ‏السلام ] باشد و اگر هدف، ثبوت آن براى على بود، تحصيل حاصل لازم مى‏آيد.

2ـ 11ـ 2) پاسخ

بياضى پاسخ مى‏دهد: گاهى هدف تمام آنهاست؛ ولى اين هدف تحقّق نمى‏يابد؛ مانند ديگر مواردى كه كسى چيزى را اراده مى‏كند، ولى روى نمى‏دهد. نيز رواست كه هدف اظهار وصيّت براى على عليه ‏السلام باشد، تا چند بار پشت سر هم بر آن تأكيد شود.
نگارنده مى‏افزايد: مى‏تواند خطاب به تمام آنها باشد؛ ولى هدف اصلى اعلام وصيّت براى يكى از آنها باشد و اگر آن يك تن على عليه ‏السلام باشد، محال نيست؛ چون على عليه ‏السلام نيز يك تن از آنهاست.

2ـ 12ـ 1) بيعت عبّاس با ابوبكر

واسطى گويد: يكى از حاضران در آن مجلس، عبّاس‏بن عبدالمطّلب بود كه بعدها با ابوبكر بيعت كرد.