مانند : تداوم سلامت بدن ، صفاى انديشه ، نورانيت دل ، رهايى از دام شيطان ، بهره گيرى از ملكوت هستى ، نزديكى به خداوند متعال و استفاده بهتر از عبادت او .

چهار . خطر پرخورى

پرخورى در احاديث ، به شدّت نكوهيده است ؛ چرا كه از سلامت مى كاهد و شهوت را مى افزايد ، بدن را بدبو مى كند و زمينه را براى انواع بيمارى هاى جسمى و روحى فراهم مى سازد . پرخورى ، جوهر نفس را تباه مى كند ، به نيروى تقوا و ورع ضربه مى زند ، بر تيزهوشى ، حجاب مى افكند و دل را سخت و تاريك مى سازد . شخص پرخور ، خواب هاى آشفته مى بيند ، هنگام عبادت ، احساس كسالت مى نمايد . از اين رو ، عبادتش اندك است و از بساط قرب حضرت حق ، دور . و نهايت ، اين كه سيرى در دنيا ، موجب گرسنگى در آخرت خواهد شد .

پنج . ميزان مفيد خوراك

براى پيشگيرى از زيان هاى پرخورى و بهره گيرى از منافع كم خورى ، پيشوايان اسلام توصيه كرده اند كه انسان پيش از آن كه اشتها داشته باشد ، چيزى ميل نكند و قبل از آن كه اشتهايش كاملاً از بين برود ، از خوردن ، دست بكشد :
كُل وَ أنتَ تَشتَهى وَ أمسِك وَ أنتَ تَشتَهى .^۱
زمانى كه اشتها دارى ، غذا بخور و تا هنوز اشتها دارى ، دست از غذا بكش .

شش . برترين خوراكى و بهترين سفره

از نظر احاديث اسلامى ، برترينِ غذاها ، غذايى است كه داراى چند ويژگى باشد :
اوّل ، آن كه : از دست رنج كسى كه از غذايش ميل مى كنند ، تهيّه شده باشد .
دوم ، آن كه : خانواده او آن را دوست داشته باشند .