در برخوردِ توأم با احترام با نوشته اين ذكر ، دليل ديگرى بر اهمّيت آن است .

7 . فضيلت تعليم «بسم اللّه »

عظمت اين ذكر و نقش آن در خودسازى و سازندگى ، ايجاب مى كند كه تعليم آن ، از فضيلت فوق العاده اى برخوردار باشد . از اين رو ، شگفت آور نيست كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد :
إنَّ المُعَلِّمَ إذا قالَ لِلصَّبِىِّ : قُل :« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »، فَقالَ الصَّبِىُّ :«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»، كَتَبَ اللّهُ بَراءَةً لِلصَّبِىِّ ، وَ بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ ، وَ بَراءَةً لِأَبَوَيهِ مِنَ النّارِ .^۱
معلّم ، هر گاه به كودك بگويد : بگو :«بسم اللّه الرحمن الرحيم»و كودك بگويد :«بسم اللّه الرحمن الرحيم»، خداوند ، يك بَرات آزادى از دوزخ براى كودك ، يكى براى معلّم و يكى براى پدر و مادر او مى نويسد .

8 . بركات ذكر «بسم اللّه »

گفتن ذكر «بسم اللّه » در آغاز هر كار ، همان طور كه نشانه عبوديت ذاكر است ، صبغه الهى بودنِ كار را نيز مى رساند ، بدين معنا كه اين ذكر ، كار را در جهت اهداف خداپسند قرار مى دهد و از اين رو ، كارى كه با «بسم اللّه » آغاز شود ، رنگ الهى مى گيرد و چون خداوند متعال ، باقى بوده ، مبدأ بركات است ، آن كار نيز باقى و پُربركت و سودمند خواهد بود ، چنان كه در حديث قدسى آمده است :
إذا قالَ العَبدُ :« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ »، قالَ اللّهُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَأَ عَبدى بِاسمى ، وَ حَقٌّ عَلَىَّ أن اُتَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ ، وَ اُبارِكَ لَهُ فى أحوالِهِ ... .^۲