بَسمَله (بسم الله الرحمن الرحیم) - صفحه 111

۱۶۴.امام صادق عليه السلام :خاندان محمّد صلى الله عليه و آله بر بلند گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» ، هم داستان اند .

۱۶۵.دعائم الإسلام :براى ما روايت شده است كه پيامبر خدا و على و حسن و حسين و على بن الحسين و محمّد بن على و جعفر بن محمّد ـ كه درودهاى خدا بر همه ايشان باد ـ ، در نمازهايى كه قرائت در آنها بلند خوانده مى شود ، در آغاز «فاتحة الكتاب» وآغاز سوره ، در هر ركعتى ، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را بلند مى گفتند ، و در نمازهايى كه هر دو سوره در آنها آهسته خوانده مى شود ، آن را آهسته مى گفتند .
امام زين العابدين عليه السلام نيزفرموده است:«مافرزندان فاطمه عليهاالسلام،براين،هم داستانيم». ۱

ه ـ بلند گفتن «بسم اللّه » از نشانه هاى ايمان است

۱۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در حديثى كه در آن فرمود : خداوند عز و جل چون ابراهيم را آفريد ، پرده از ديده اش كنار زد و او ، انوار محمّد صلى الله عليه و آله و اهل بيتِ او را در كنار عرش ديد ـ :[ابراهيم عليه السلام ]گفت : معبودا و سرورا ! پيرامون ايشان ، نورهايى مى بينم كه شمارِ آنها را كسى جز تو نمى داند .
خداوند فرمود : «اى ابراهيم ! آنها پيروان و دوستداران ايشان اند» .
ابراهيم عليه السلام گفت : معبودا و سرورا ! پيروان و دوستداران ايشان ، به چه شناخته مى شوند ؟
فرمود : «اى ابراهيم ! به پنجاه و يك [ركعت] نماز ۲ و بلند گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» و قنوت خواندن پيش از ركوع و گزاردن دو سجده شكر [در پايان نماز] و
انگشترى را در دست راست كردن» .

1.علّامه حلّى رحمه الله در تذكرة الفقهاء مى گويد : در نمازهايى كه با صداى بلند خوانده مى شوند ، بلند گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» ، واجب است و در نمازهاى آهسته ، از نظر علماى اماميه ، بلند گفتن آن در اوّل حمد و اوّل سوره ، مستحب است ... . شافعى مى گويد : بلند گفتن «بسم اللّه » قبل از حمد و سوره در نمازهاى بلند و آهسته، هر دو ، مستحب است . عمر و ابن زبير و ابن عبّاس و ابن عمر و ابو هُرَيره و عطا و طاووس و ابن جبير و مجاهد، همين نظر را دارند... ؛ امّا ثورى و اَوزاعى و ابو حنيفه و احمد و ابو عبيد گفته اند : در هيچ حال ، نبايد آن را با صداى بلند گفت ... . نخعى ، گفته است : بلند گفتن آن ، بدعت است . مالك مى گويد : مستحب است كه «بسم اللّه » ، بلند قرائت نشود . ابن ابى ليلى ، حَكَم و اسحاق نيز گفته اند : چه بلند گفته شود و چه آهسته ، در هر دو صورت ، نيكوست .

2.هفده ركعت واجب و سى و چهار ركعت نافله .

صفحه از 122