امانتداری - صفحه 121

5 / 5

پيشوايان از اهل بيت عليهم السلام

قرآن

«خدا به شما فرمان مى دهد كه سپرده ها را به صاحبان آنها رد كنيد؛ و چون ميان مردم داورى مى كنيد، به عدالتْ داورى كنيد. در حقيقت، نيكو چيزى است كه خدا ، شما را به آن پند مى دهد. خدا ، شنواىِ بيناست» .

«ما امانت [ الهى و بار تكليف ] را بر آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه كرديم ؛ ولى آنها از برداشتن آن ، سر باز زدند و از آن هراسناك شدند ؛ و[ لى ] انسان ، آن را برداشت . به راستى او ستمگرى نادان بود» .

حديث

۲۱۵.امام على عليه السلامـ در پاسخ به زنديقى كه از اين سخن خداى عز و جل :«ما امانت را بر آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه كرديم ؛ ولى آنها از برداشتن آن ، سرباز زدند و از آن هراسناك شدند ؛ و[لى] انسان ، آن را برداشت . به راستى او ستمگرى نادان بود»پرسيد و گفت : اين امانت چيست؟ ـ :امانتى كه گفتى ، امانتى است كه نبايد و روا نبوَد كه باشد ، مگر در پيامبران و جانشينان آنان ؛ زيرا خداوند ـ تبارك و تعالى ـ اينان را امين خود در ميان آفريدگانش ، و حجّت در زمين خويش قرار داد .

۲۱۶.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به سؤال در باره اين سخن خداى عز و جل :«خدا به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانش باز گردانيد و هرگاه ميان مردم حكم كرديد ، به داد حكم كنيد»ـ :خداوند ، به هر يك از ما امامان فرموده است كه [امانت] امامت را به امامِ پس از خود بسپارد . او حق ندارد آن را از وى دريغ بدارد . نمى بينى كه مى فرمايد : «و هرگاه ميان مردم حكم كرديد ، به داد حكم كنيد . خدا چه نيكو اندرز مى دهد شما را» ؟ اينان ، حاكمان اند . نمى بينى كه خداوند در اين آيه ، حاكمان را مخاطب ساخته است؟

صفحه از 167