تحلیل سبک‌شناختی «الرسالة الذهبیة» امام رضا(ع) در لایۀ ادبی و زبانی
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
چکیده :
امروزه سبکشناسی به عنوان یکی از شیوه های ارزیابی متون، جایگاه خاصی در نقد ادبی دارد که از رهگذر آن به توانایی صاحب اثر در کاربست شگردهای هنری در بیان درونیات و اندیشه هایش رهنمون می شویم.
نامه های امام رضا(ع) از جمله متون نثری است که شایستۀ بررسی دقیق سبکشناسانه است؛ زیرا با وجود داشتن معانی والا، به زیورهای لفظی آراسته و سرشار از بدایع صنعت و بلاغت است. از این رو پژوهش پیش رو به بررسی 10 نامه از نامه‌های حضرت رضا(ع) پرداخته و سبکهای ادبی و زبانی آنها را با روش توصیفی تحلیلی مورد واکاوی قرار داده است.
نتایج حاصل از این پژوهش به این شیوه است: الف. در سطح ادبی نامه ها، تشبیه بیشترین درصد را به خود اختصاص داده است و در سطح زبانی نیز تکرار، بیشترین درصد را در بردارد. ب. از لحاظ تحلیل نامه ها(فکری و ایدئولوژیکی)، به این نتیجه رسیدیم که شیوۀ خطابی موجود در ابتدای نامه های امام رضا(ع) با مضامین نامه ها در ارتباط است؛ همچنین ویژگی بارز شروع بیشتر نامه های امام، استفاده از مقدمۀ مناسب و درخور حال مخاطب نامه است.
کلیدواژههای مقاله :
