الإمام الصادق(ع):
قالَ أمیرُ المُؤمِنینَ(ع) لِعُمَرَ بنِ الخَطّابِ: ثَلاثٌ إن حَفِظتَهُنَّ وعَمِلتَ بِهِنَّ کفَتک ما سِواهُنَّ، وإن تَرَکتَهُنَّ لَم ینفَعک شَیءٌ سِواهُنَّ، قالَ: وما هُنَّ یا أبَا الحَسَنِ؟
قالَ: إقامَةُ الحُدودِ عَلَی القَریبِ وَالبَعیدِ، وَالحُکمُ بِکتابِ اللّهِ فِی الرِّضا وَالسُّخطِ، وَالقَسمُ بِالعَدلِ بَینَ الأَحمَرِ وَالأَسوَدِ.
فقالَ لَهُ عُمَرُ: لَعَمری لَقَد أوجَزتَ وأبلَغتَ.[۱]
امام صادق(ع):
امیر مؤمنان(ع) به عمر بن خطّاب فرمود: «سه چیزند که اگر آنها را به یاد بسپاری و به کارشان ببندی، تو را از دیگر چیزها بی نیاز می گردانند، و اگر آنها را فرو گذاری، هیچ چیز دیگری به تو سود نمی بخشد».
عمر گفت: آنها چیست، ای ابوالحسن؟
امیر مؤمنان فرمود: «جاری ساختنِ حدود [الهی] در باره خویش و بیگانه، حکم کردن بر پایه کتاب خدا در حال خشنودی و خشم، و تقسیم عادلانه [ی بیت المال] میان سفید و سیاه».
عمر به ایشان گفت: به جانم سوگند که کوتاه و رسا گفتی.
[۱]. تهذیب الأحکام: ج ۶ ص ۲۲۷ ح ۵۴۷، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۶، ص ۴۹۴.
