احادیث داستانی شرط های بیعت دوم عقبه

المعجم الکبیر عن عقبة بن عمرو:

وَعَدنا رَسولَ اللّهِ(ص) فی أصلِ العَقَبَةِ یومَ الأَضحی ونَحنُ سَبعونَ رَجُلاً، إنّی لَأَصغَرُهُم سِنّا، فَأَتانا رَسولُ اللّهِ(ص) فَقالَ: أوجِزوا فِی الخُطبَةِ، فَإِنّی أخافُ عَلَیکم کفّارَ قُرَیشٍ، فَقُلنا: یا رَسولَ اللّهِ، سَلنا لِرَبِّک وسَلنا لِنَفسِک وسَلنا لِأَصحابِک، وأَخبِرنا ما لَنا مِنَ الثَّوابِ عَلَی اللّهِ عز و جل وعَلَیک؟

فَقالَ: أمَّا الَّذی أسأَلُ لِرَبّی: أن تُؤمِنوا بِهِ ولا تُشرِکوا بِهِ شَیئا، وأَمَّا الَّذی أسأَلُ لِنَفسی فَإِنّی أسأَ لُکم أن تُطیعونی أهدِکم سَبیلَ الرَّشادِ، وأَسأَ لُکم لی ولِأَصحابی أن تُواسُونا فی ذاتِ أیدیکم، وأَن تَمنَعونا مِمّا مَنَعتُم مِنِه أنفُسَکم؛ فَإِذا فَعَلتُم ذلِک فَلَکم عَلَی اللّهِ الجَنَّةُ وعَلَی.

فَمَدَدنا أیدِینا فَبایعناهُ.[۱]

المعجم الکبیر ـ به نقل از عقبة بن عمرو ـ:

با پیامبر خدا(ص) وعده گذاشتیم که در روز قربان در پای عقبه جمع شویم. ما هفتاد مرد بودیم و من کم سن و سال ترین آنان بودم.

پیامبر خدا(ص) نزد ما آمد و فرمود: «سخن را مختصر کنید؛ چرا که از کفّار قریش بر شما می ترسم».

ما گفتیم: ای پیامبر خدا! برای خدایت و خودت و یارانت، هر چه می خواهی، از ما بخواه، و به ما بگو که در عوض، خداوند عز و جل و تو، چه پاداشی به ما می دهید؟

فرمود: «آنچه برای خدایم می خواهم، این است که به او ایمان بیاورید و چیزی را شریکش نگردانید. آنچه برای خودم می خواهم، این است که از من فرمان برید تا شما را به راه راست برم، و برای خودم و یارانم هم از شما می خواهم که ما را در دارایی تان شریک کنید، و از ما همانند خودتان دفاع نمایید. هر گاه این کارها را کردید، خدا و من بهشت را برای شما به گردن می گیریم».

در این هنگام، ما دست هایمان را دراز کردیم و با ایشان بیعت نمودیم.

[۱]. المعجم الکبیر: ج ۱۷ ص ۲۵۶ ح ۷۱۰، مسند ابن حنبل: ج ۶ ص ۶۹ ح ۱۷۰۷۷، المصنّف لابن أبی شیبة: ج ۸ ص ۵۸۷ ح ۲ و ۳، المنتخب من مسند عبد بن حمید: ص ۱۰۷ ح ۲۳۸، تاریخ دمشق: ج ۴۰ ص ۵۲۰ ح ۸۱۷۷ کلّها نحوه، کنز العمّال: ج ۱ ص ۳۳۲ ح ۱۵۳۴، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۶، ص ۴۰۴.