هنگام نزاع، باید به کمک برادر دینی خود شتافت، چه ظالم باشد و چه مظلوم. اگر ظالم است مانع ظلم او شود و اگر مظلوم است به کمک او بشتابد.
صحیح مسلم عن جابر:
اِقتَتَلَ غُلامانِ؛ غُلامٌ مِنَ المُهاجِرینَ وغُلامٌ مِنَ الأَنصارِ، فَنادَی المُهاجِرُ أوِ المُهاجِرونَ: یا لَلمُهاجِرینَ. ونادَی الأَنصارِی: یا لَلأَنصارِ. فَخَرَجَ رَسولُ اللّهِ(ص)، فَقالَ: ما هذا، دَعوی أهلِ الجاهِلِیة؟! قالوا: لا یا رَسولَ اللّه، إلّا أنَّ غُلامَینِ اقتَتَلا، فَکسَعَ أحَدُهُمَا الآخَرَ.
قالَ: فَلا بَأسَ. وَلینصُرِ الرَّجُلُ أخاهُ ظالِما أو مَظلوما، إن کانَ ظالِما فَلینهَهُ؛ فَإِنَّهُ لَهُ نَصرٌ، وإن کانَ مَظلوما فَلینصُرهُ.[۱]
صحیح مسلم ـ به نقل از جابر ـ:
دو جوان به جان هم افتادند: جوانی از مهاجران و دیگری از انصار. پس آن جوان مهاجر یا مهاجران داد زدند: فریاد، ای مهاجران! و جوان انصاری داد زد: فریاد، ای انصار!
پیامبر خدا، بیرون آمد و فرمود: «چه خبر است؟ [این] فریادخواهی اهل جاهلیت است؟!».
گفتند: خیر، ای پیامبر خدا! دو جوان به جان هم افتاده اند و همدیگر را زیر مُشت و لگد گرفته اند.
فرمود: «پس، مهم نیست. انسان باید برادرش را یاری برساند، ظالم باشد یا مظلوم. اگر ظالم باشد، باید او را از ظلمش نهی کند که این، در واقع، یاری رساندن به اوست، و اگر مظلوم باشد، باید یاری اش کند».
[۱]. صحیح مسلم: ج ۴ ص ۱۹۹۸ ح ۶۲، دانشنامه قرآن و حدیث: ج ۲ ص ۹۶.
