احادیث داستانی حقوق برادر دینی

عدّة الداعی عن عبد المؤمن الأنصاری:

دَخَلتُ عَلی أبِی الحَسَنِ موسَی بنِ جَعفَرٍ(ع) وعِندَهُ مُحَمَّدُ بنُ عَبدِ اللّهِ الجَعفَرِی فَتَبَسَّمتُ إلَیهِ، فَقالَ(ع): أتُحِبُّهُ؟

فَقُلتُ: نَعَم، وما أحبَبتُهُ إلّا لَکم.

فَقالَ(ع): هُوَ أخوک، وَالمُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبیهِ وأُمِّهِ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ اتَّهَمَ أخاهُ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن غَشَّ أخاهُ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَن لَم ینصَح أخاهُ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ استَأثَرَ عَلی أخیهِ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ احتَجَبَ عَن أخیهِ، مَلعونٌ مَلعونٌ مَنِ اغتابَ أخاهُ.[۱]

عُدّة الداعی ـ به نقل از عبد المؤمن انصاری ـ:

بر امام کاظم(ع) وارد شدم. محمّد بن عبد اللّه جعفری در حضور ایشان بود. به او تبسّمی کردم. امام(ع) فرمود: «او را دوست می داری؟».

گفتم: آری، و او را جز به خاطر شما دوست نمی دارم.

فرمود: «او برادر توست. مؤمن، برادر پدری و مادری مؤمن است. ملعون است، ملعون است کسی که به برادرش تهمت بزند. ملعون است، ملعون است کسی که با برادرش دغلی کند. ملعون است، ملعون است کسی که خیرخواه برادرش نباشد. ملعون است، ملعون است کسی که چیزی را به انحصار خودش در آورد و آن را از برادرش دریغ نماید. ملعون است، ملعون است کسی که خود را از دسترس برادرش دور نگه دارد. ملعون است، ملعون است کسی که از برادرش غیبت کند».

[۱]. عدّة الداعی: ص ۱۷۴، دانشنامه قرآن و حدیث: ج ۲ ص ۲۸.