جوانی که به دلیل توجهش به نامحرم، صورتش خراش برداشته بود، به پیامبر(ص) شکایت زنان بدحجاب را برد. آیه ای در مذمت چشم چرانی مردان نازل شد.
الإمام الباقر(ع):
اِستَقبَلَ شابٌّ مِنَ الأَنصار امرَأَةً بِالمَدینَة وکانَ النِّساءُ یتَقَنَّعنَ خَلفَ آذانِهِن فَنَظَرَ إلَیها وهِی مُقبِلَةٌ فَلَمّا جازَت نَظَرَ إلَیها ودَخَلَ فی زُقاقٍ قَد سَمّاهُ بِبَنی فُلانٍ، فَجَعَلَ ینظُرُ خَلفَها وَاعتَرَضَ وَجهَهُ عَظمٌ فِی الحائِطِ أو زُجاجَةٌ فَشَقَّ وَجهَهُ، فَلَمَّا مَضَتِ المَرأَةُ نَظَرَ فَإِذَا الدِّماءُ تَسیلُ عَلی صَدرِهِ وثَوبِهِ، فَقالَ: وَاللّهِ لآَتِینَّ رَسولَ اللّهِ(ص) ولاَُخبِرَنَّهُ، قالَ: فَأَتاهُ.
فَلَمّا رَآهُ رَسولُ اللّهِ(ص) قالَ لَهُ: ما هذا؟ فَأَخبَرَهُ، فَهَبَطَ جَبرَئیلُ(ع) بِهذِهِ الآیةِ:
«قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یغُضُّواْ مِنْ أَبْصَـرِهِمْ وَ یحْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذَلِک أَزْکی لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یصْنَعُونَ»
[۱]
.
[۲]
امام باقر(ع):
جوانی از انصار، در مدینه با زنی رو در رو شد و آن زمان، زنان، سر را از پشتِ گوش هایشان می پوشاندند. جوان، در حالی که زن به سوی او می آمد، به وی نگاه کرد. وقتی زن از کنار جوان گذشت، جوان، همان طور راه می رفت، وارد کوچه بنی فلان شد و از پشت سر به آن زن می نگریست. صورتش به استخوان یا شیشه ای که در دیوار بود، خورد و شکاف برداشت. وقتی زن رفت، جوان متوجّه شد خون بر سینه و لباسش می ریزد. با خود گفت: به خدا سوگند، نزد پیامبر(ص) خواهم رفت و داستان را به ایشان خواهم گفت. سپس، نزد پیامبر(ص) آمد. وقتی پیامبر خدا او را دید، پرسید: «این چه وضعی است؟»
جوان، داستان را گفت. آن گاه، جبرئیل(ع) نازل شد و این آیه را آورد: (به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاک دامنی ورزند که این، برای آنان، پاکیزه تر است؛ زیرا خدا به آنچه می کنند، آگاه است).
[۱]. النور ۳۰.
[۲]. الکافی ج ۵ ص ۵۲۱ ح ۵، حکمت نامه جوان ص ۱۸۲.
