تلید بن سلیمان المحاربی

اثبات وثاقت تلید بن سلیمان محاربی

از جمله مباحث مهم در علم رجال، ملاک های قبول و رد راویان است. در این بین به بعضی ملاک ها بر می خوریم که تعجب آور است. برخی عالمان اهل سنت به این دلیل، تلید بن سلیمان محاربی را کذاب و حدیث هایش را مردود دانسته که وی به عثمان بن عفان ناسزا گفته است. سپس این قاعده ی کلی را برای رد روایت یک راوی، ارائه کرده اند: هرکس به عثمان یا یکی از اصحاب پیامبر(ص) ناسزا بگوید دجال است.

در این کتاب، چنین قاعده ای مورد بررسی و انتقاد قرار گرفته است. نویسنده توضیح داده است که نسبت کذب و عدم وثاقت به تلید بن سلیمان، صرفا به جهت مسائل اعتقادی بوده است و این ضابطه را در همه جا رعایت نکرده اند. برخی از کسانی که همین ویژگی تلید را داشته اند، از سوی آنان متهم به کفر و دروغ نشده اند.

اگر شتم صحابی چنین پیامدی دارد، چرا در مورد معاویة بن ابی سفیان چنین نمی گویند؟! همان کسی که علنی به امام علی(ع) پسرعموی رسول خدا ناسزا می گفت.

آیا ناسزا مهم تر است یا جنگ با امام زمان خویش و کشتن هزاران مسلمان؟ عایشه نیز عثمان را تکفیر کرد.

چه شد که معاویه و عایشه و طلحه، دجال شمرده نشدند؟!

عمار نیز به عثمان ناسزا گفت اما چگونه می توان او را کذاب معرفی کرد در حالی که رسول خدا(ص) او را سرشار از ایمان معرفی کرده است؟!

با روشن شدن نادرستی چنین ضابطه ای، توثیق ابن حنبل مورد توجه قرار می گیرد که در مورد تلید گفته است: بدی از او سراغ نداریم.

بنابر این وثاقت تلید بن سلیمان محاربی به اثبات می رسد.