۱۱۲.امام سجّاد علیه السلام: مَن قَنَعَ بِما قَسَمَ اللّهُ لَهُ فَهُو مِن أغنَى النّاسِ؛^۱
هر کس به آنچه خداوند قسمتش قرار داده و قانع باشد، از بى‏نيازترين مردم است.

۱۱۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: اَلقَناعَةُ مالٌ لا يَنفَدُ؛^۲
قناعت، مالى پايان‏ناپذير است.

علم و عالم

۱۱۴.پيامبر صلی الله علیه و اله: فَضلُ العِلمِ أحَبُّ إليَّ مِن فَضلِ العِبادَةِ، و أفضَلُ دينِکُمُ الوَرَعُ؛^۳
فضيلت دانش براى من، محبوب‏تر است از فضيلت عبادت، و بهترين دينِ شما، پرهيز از گناه است.

۱۱۵.امام باقر علیه السلام: لَو أُتِيتُ بِشابٍّ مِن شَبَابِ الشِّيعَةِ لا يَتَفقَّهُ في دينِهِ لَأوجَعتُهُ؛^۴
اگر جوانى از جوانان شيعه را به نزد من آوردند که علم دين نياموخته باشد، حتماً او را تنبيه خواهم کرد.

۱۱۶.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن عَمِلَ عَلى غَيرِ عِلمٍ کانَ ما يُفسِدُ أکثَرَ مِمّا يُصلِحُ؛^۵

۱۰۸.امام سجّاد علیه السلام: رَأيتُ الخَيرَ کُلَّهُ قَدِ اجتَمَعَ فِي قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا فِي أيدِى النّاسِ؛^۱
تمام خير و نيکى را ديدم که در چشم طمع بريدن از دست مردم گرد آمده بود.

۱۰۹.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَنِ استَذَّلَ مُؤمِناً أو مُؤمِنةً أو حَقَّرَهُ لِفَقرِهِ و قِلَّةَ ذاتِ يَدِهِ شَهَّرَه اللّهُ يَومَ القِيامَةِ ثُمَّ يَفضَحُهُ؛^۲
هر کس مرد يا زن مؤمنى را به دليل فقر و تهی‏دستى‏اش کوچک شمارد،خداوند در روز قيامت، او را به زشتى شهره کند، سپس رسوايش سازد.

۱۱۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: لَيسَ الغِنى کَثرَةُ العَرَضِ، إنَّما الغِنى غِنَى النَّفسِ؛^۳
توانگرى، به زيادى اعتبار (دارايى و ثروت) نيست؛ بلکه به بى‏نيازى روح است.

قناعت

۱۱۱.پيامبر صلی الله علیه و اله: مَن أرادَ أن يَکونَ أغنَى النّاسِ فَليَکُن بِما في يدِ اللّهِ أوثَقُ مِنهُ بِما في يدِ غَيرِهِ؛^۴
هر کس مى‏خواهد بى‏نيازترين مردم باشد، بايد اعتمادش به آنچه در دست خداست، بيشتر از آن چیزی باشد که در دست مردم است.