25 . قاسم بن ثابت السَّرقُسْطي ۱ (302ه )
26 . أبومحمّد القاسم بن محمّد الأنباري (304ه )
27 . أبوموسى سليمان بن محمّد بن أحمد الحامض (305ه )
28 . أبومحمّد سلمة بن عاصم الكوفي (310ه )
29 . أبوبكر محمّد بن الحسن (ابن دريد) (321ه )
30 . محمّد بن عثمان الجعد (322ه )
31 . أبوبكر محمّد بن القاسم الأنباري (327 يا 328ه )
32 . أبوالحسين عمر بن محمّد بن القاضي المالكي(ابن درهم) ۲ (328ه )
33 . أبوعمر محمّد بن عبدالواحد المطرز الباوردي (غلام ثعلب) ۳ (345ه )
34 . أبومحمّد عبداللّه جعفر (ابن درستويه) (347ه )
35 . أبومحمّد القاسم بن محمّد الديمرتي الأصبهاني (حدود 355ه )
36 . أبوسليمان حمد بن محمّد إبراهيم الخطّابيالبستي الشافعي (388ه )
37 . أبوعبيد أحمد بن محمّد الهروي ۴ (401ه )
38 . أبوالقاسم إسماعيل بن الحسن بن الغازي البيهقي ۵ (402ه )
39 . أبوالفتح سليم بن أيّوب الرازي الشافعي ۶ (447ه )
40 . إسماعيل بن عبدالغافر الفارسي (449ه )
41 . إبراهيم بن محمّد بن إبراهيم النسوي (519ه )
1.نام كتاب وى «الدلائل» است كه مجله «معهد المخطوطات العربية» آن را در شماره دهم خود ، به سال ۱۳۸۴ هجرى ، در باب «حديث الشعبي في صفة الغيث» به چاپ رساند .
2.ياقوت حموى آن را چنين توصيف كرده است : «كتابى بزرگ كه آن را به پايان نرساند» (معجم الاُدباء ، ج ۵ ، شماره ۲۰۹۷) .
3.اين كتاب ، واژه هاى غريب احاديث را در «مسند احمد بن حنبل» شرح داده و از اين رو «غريب مسند احمد» نام گرفته است .
4.كتاب وى ، واژه هاى غريب قرآن را نيز در بردارد و از اين رو «غريبين» ناميده مى شود .
5.«سمط الثريّا في معاني غريب الحديث» نام كتاب او است .
6.او كتاب ابو عبيد و ابن قتيبه را گردهم آورد و نام كتاب خود را «تقريب الغريبين» نهاد . وى برخى از مطالب را مختصر كرد كتابش را در سال ۴۲۴ هجرى به پايان برد .