واکاوی مؤلفه‌های تعلیم در تبیین آموزه‌های وحی در سیره رضوی

نشریه : فصلنامه فرهنگ رضوی

نویسنده : پديدآورنده : عاطفه زرسازان

سال پنجم / شماره پیاپی 18 / صفحه 63-94

چکیده :

در جامعه دینی توجه به امر تعلیم و آموزش مفاهیم دینی جایگاه محوری دارد چرا که تعلیم و تعلم آیات الهی ابزاری برای رسیدن انسان به سعادت است. ازآن‌جاکه به اعتقاد شیعه، ائمه اطهار(ع) منزلت ویژه‌ای در تفسیر معارف الهی دارند، این پژوهش در پاسخ به پرسش مهم‌ترین شیوه‌های تعلیم و تبیین مفاهیم دینی در سیره رضوی، به معرفی دو دسته مؤلفه پرداخته است. مؤلفه‌های مستقیم که متعلم با قصد قبلی برای یادگیری حاضر می‌شود؛ روش‌هایی چون پرسش و پاسخ، مناظره، جدل، خطابه و موعظه و مؤلفه‌های غیر مستقیم که معلم بدون آن که مستقیم متعلمان را مورد خطاب قرار دهد، این آموزش را به‌طور غیر مستقیم انجام می‌دهد مانند نمایش، مثال، قصه و مقایسه؛ البته نوع استفاده امام‌رضا(ع) ازاین‌روش‌ها طبیعتا متناسب با روحیه افراد و شرایط زمانی و مکانی بوده است. این روش‌ها می‌تواند الگویی برای تدوین سند چگونگی تعلیم وآموزش معارف الهی در میان معلمان ادیان و مذاهب باشد.

کلیدواژه‌های مقاله :امام‌رضا(ع)؛ تفسیر قرآن؛ روش‌های تعلیم؛ آموزش