تحلیل محتوای دعای عرفه منسوب به امام حسین(ع)

نشریه : پژوهشنامه معارف حسینی

نویسنده : پديدآورنده : زهرا حبیب پور
پديدآورنده : زهره اخوان مقدم

سال دوم / شماره پیاپی 8 / صفحه 99-116

چکیده :

دعای عرفه ازجمله دعاهای معروفی است که در کتب ادعیه نقل شده و در روز عرفه به خواندن آن سفارش شده است. این دعا که منسوب به امام حسین علیه السلام می باشد از مضامین بسیار والایی برخوردار است و مانند کلاس درسی است که می توان به عنوان بهترین منبع مورد استفاده عموم و خصوص قرار گیرد.
نمودارهای سنجش فراوانی کلمات و موضوعات استخراج شده از جدول تحلیل محتوا، نشان میدهد که مهمترین و پرکاربردترین محور مطرح شده در این دعاء، محور خداشناسی است.که شامل مولفه های صفات و افعال خدا، احکام خدا، اسماء خدا و شعائر الهی است. سایر محورهای دعا به ترتیب فراوانی عبارتند از: انسان شناسی، راهنما شناسی، هستی شناسی و معادشناسی؛ محور انسان شناسی شامل‌: نیازهای انسان، ویژگی های انسان، شناخت ابعاد ظاهری و ابعاد معنوی انسان. محور راهنماشناسی شامل: پیامبر شناسی، امام شناسی‌ و قرآن شناسی؛ محور هستی‌شناسی، شامل: ویژگی های جهان، ویژگی مخلوقات، فرشتگان، پدیده شناسی، استخراج گردید.
نتایج نشان می دهد که بیشترین موضوعات مطرح شده در این دعا به محورهای خداشناسی، انسان شناسی و راهنماشناسی اختصاص یافته است.

کلیدواژه‌های مقاله :دعای عرفه؛ تحلیل محتوا؛ خداشناسی؛ انسان شناسی؛ راهنما شناسی