شرح حکمت 473 نهج‌البلاغه ـ در عزای رسول خدا (ص)

^{قيلَ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ:}

^{لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَكَ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ؟ فَقالَ:}

الْخِضابُ زينَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فى مُصيبَة.

[يُريدُ وَفاةَ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.]

^{به امام على عليه السّلام گفته شد:}

^{ای امیرالمؤمنین، چه مى شد اگر مويت را خضاب مى‌كردى؟}

^{آن حضرت فرمود:}

خضاب آرايش است و ما در عزا هستيم.

سید رضی گوید: منظور آن حضرت مصيبت وفات رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله است.

_{نهج البلاغه، حکمت ۴۷۳}