توسّل به اولياى خدا

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : مینا شمخی

سال شانزدهم / شماره پیاپی 113 / صفحه

چکیده :

يكى از انواع دعاهايى كه در ميان مسلمانان، به ويژه شيعيان، مرسوم مى باشد، توسل و استعانت از پيامبر و اهل بيت(عليهم السلام) است كه حتى از نظر لفظ هم به شكل ندا و دعا بيان مى شود؛ مانند «يا رسول اللّه»، «يا على بن ابى طالب» و «يا فاطمة الزهراء». در مقابل، برخى از مسلمانان مدعى شده اند كه اين سبك از دعا يكى از مصاديق دعاى شرك آلود است و خواندن غير خدا محسوب مى شود. آيا به راستى توسل به پيامبر و اهل بيت(عليهم السلام)، شرك آور است يا عين عبادت و توحيد؟
در اين مقاله مرز بين توسل و خواندن اولياى خدا و شرك به خدا روشن شده است. خواندن هر چيز و هر كسى كه خداوند آن را واسطه فيض خود قرار نداده باشد شرك است. اما توسل به اولياى خدا به عنوان وسايط فيض حق تعالى نه تنها ممنوع نيست، بلكه امرى است كه مورد توجه و عنايت حق تعالى نيز واقع مى باشد.

کلیدواژه‌های مقاله :توسّل، وسيله، توسّل عام، توسّل خاص