شرح حکمت 431، رزق و روزی

^{امام على عليه السّلام می فرماید:}

الرِّزْقُ رِزْقانِ: طالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ، فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتّی يُخْرِجَهُ عَنْها، وَ مَنْ طَلَبَ الاْخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيا حَتّی يَسْتَوْفِی رِزْقَهُ مِنْها؛

رزق دو نوع است: رزقی كه انسان را می‌طلبد و رزقی كه انسان آن را می‌جويد، آن كه دنيا را می‌طلبد مرگ دنبال اوست تا او را از دنيا بيرون ببرد، و آن كه آخرت را می‌خواهد دنيا به دنبال اوست تا رزقش را به طور كامل از دنيا بستاند.

_{نهج البلاغه، حکمت ۴۳۱}