طبيعت‏ شناسى مبانى و لوازم تربيتى آن در قرآن كريم و نهج ‏البلاغه

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : سید حمید رضا علوی

چکیده :

«طبيعت» در فلسفه تعليم و تربيت اسلامى، از اساسى ترين منابع شناخت محسوب مى شود كه مى توان به وسيله ابزار شناخت همچون حواس، عقل و قلب، عالى ترين مراتب شناخت يا معرفت را به دست آورد. بر اين اساس، «طبيعت شناسى» يكى از مهم ترين مباحث، در كنار مباحثى همچون خداشناسى، انسان شناسى، دنياشناسى و مرگ شناسى است كه مى توان از آن در موضوعات تربيتى بهره فراوان برد.
هدف اين مقاله استخراج و تبيين برخى از مهم ترين ويژگى هاى «طبيعت» از متن قرآن كريم و نهج البلاغه، به عنوان «مبانى تعليم و تربيت» است. بدين منظور از روش توصيفى ـ تحليلى در قالب پژوهشى نظرى با مبانى كتابخانه اى استفاده شده است.
نتايج تحقيق نشان مى دهد كه مى توان ويژگى هايى نظير نظام بودن طبيعت، هدفدار، برنامه ريزى شده و منظم بودن طبيعت، زيبا بودن و آيت الهى بودن طبيعت، را به عنوان مبانى تعليم و تربيت از قرآن و نهج البلاغه استخراج نمود.