نقش روش الگويى در درونى سازى توسل

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : مهدی زمانی مزده
پديدآورنده : محمد بهشتی

سال بیست و چهارم / شماره پیاپی 215 / صفحه 61-75

چکیده :

براساس درونى سازى، يك ويژگى اخلاقى يا محتواى تربيتى به تدريج و طى فرايند تربيت، آموزش، يادگيرى يا تجربه فردى، در نهاد، شخصيت و هويت فرد جا گرفته و پايدار مى گردد؛ به گونه اى كه شخصيت فرد با آن ويژگى تركيب و به تعبير علم اخلاق «ملكه نفسانى» و به تعبير قرآنى «شاكله» او گرديده، رفتار ناشى از آن در همه حالات، چه پنهانى و چه آشكار از متربى صادر مى شود. پژوهش حاضر به چگونگى درونى سازى ارزش توسل به پيشوايان معصوم عليهم السلام توسط مربى از طريق روش الگويى مى پردازد. پس رويكرد در اين مقاله به اين صورت است كه در رابطه با روش الگويى ابتدا به صورت كلى نكات و مباحث مهم آن روش مورد بررسى قرار گرفته، و در آخر هر بحث، شيوه استفاده و كاربرد آن در درونى سازى توسل به پيشوايان معصوم عليهم السلام بيان شده است.
در اين نوشتار، مباحث مهمى كه در روش الگويى مطرح است، از قبيل تعريف، نكات مهم در به كارگيرى اين روش و... مورد اشاره قرار مى گيرد تا نقش اين روش در درونى سازى ارزش توسل مشخص گردد.

کلیدواژه‌های مقاله :توسل، معصومان(ع)