الف) ضعف سندي،
ب) ضعف محتوايي هم چون:
وجود برخي اشعار رکيک و دور از فصاحت در اين روايات ۱ ،
تناقض مکي بودن سوره دهر با مدني بودن سبب نزول ۲ .
از آن جا که بزرگاني چون شيخ طبرسي در مجمع البيان، سيد بن طاووس در سعد السعود و آيت الله ميلاني در تشييد المراجعات، نيز محققاني چون دکتر صمد عبد اللهي عابد در شماره 49 فصلنامه علوم حديث، محور دوم را موضوع بحث قرار داده‌اند، ما همت خويش را مصروف محور نخست نموده و در پي آنيم تا با مأخذ شناسي و ارزيابي سندي اين دسته از روايات، شبهات وارده در اين محور را بررسي نماييم.
شبهات در باره سند روايات دال بر نزول سوره هل اتي در شان اهل بيت عليهم السلام
ابن جوزي، ۳ ابن کثير، ۴ ابن تيميه ۵ و...، برخي روايات ضعيف السند يا ضعيف الدلاله در بيان سبب نزول سوره هَلْ أَتَى را محور قرار داده و با خدشه وارد ساختن بر اين روايات، اصل نزول اين سوره را در شأن اهل بيت عليهم السلام اسطوره‌اي ساخته و پرداخته شيعيان دانسته و همه روايات مطرح در اين عرصه را موضوع و مجعول خوانده‌اند. ابن تيميه در اين باره مي‌نويسد: «ان هذا الحديث من الکذب الموضوع باتفاق أهل المعرفة بالحديث الذي هم أئمة هذا الشأن و حکامه و قول هؤلاء هو المنقول في هذا الباب و لهذا لم يرو هذا الحديث في شيء من الکتب التي يرجع إليها... و غيرهم من العلماء الأکابر الذين لهم في الإسلام لسان صدق و تفاسيرهم متضمنة للمنقولات التي يعتمد عليها في التفسير» و ابن جوزي مي‌گويد: «هذا حديث لا يشک في وضعه».
در مقام بررسي اين شبهات، بحث را در چهار محور دنبال مي‌نماييم:
1. مأخذ شناسي
1.در پاسخ به اين شبهه بايد گفت که:
اولاً، اين ابيات تنها در چند روايت از اين مجموعه روايي قرار دارند و روايات قوي المتني در دست است که هم از وجود اين اشعار، عاري است و هم نزول اين سوره در شأن اهل بيت عليهم السلام را اثبات مي‌سازد.
ثانياً، ممکن است رکاکت الفاظ و دوري آنها از فصاحت لازم، ناشي از نقل به معنا و اشتباهات راويان در گذر زمان باشد.
ثالثاً، اين گونه بيان در اشعار رجز گونه معمول بوده و حتي در اشعار شعراي بزرگ عرب نيز نظير آن ديده مي‌شود (تذکرة الخواص، ص۳۱۵).
2.براي آگاهي از پاسخ اين شبهه، ر.ک : مجمع البيان، ج ۱۰، ص۴۰۴ ـ ۴۰۵؛ سعد السعود، ص۲۹۱ ـ ۲۹۴؛ الغدير، ج۳، ص۱۶۹ ـ ۱۷۱.
3.الموضوعات، ج ۱، ص ۳۹۲.
4.البداية و النهاية، ج ۵، ص ۳۵۱.
5.منهاج اهل السنة، ج ۷، ص ۱۷۴ ـ ۱۷۹.
