رجعت
پرسش :
رجعت به چه معناست و شیعه و اهل سنّت درباره آن چه می گویند؟
پاسخ :
رجعت در لغت، به معناى بازگشت است و در اصطلاح، به معناى بازگشت جمعى از درگذشتگان مؤمن و کافر به زندگى دنیا به هنگام قیام امام مهدى(ع) است تا کافران مجازات دنیوى خود را ببینند و مؤمنان نیز ضمن مشارکت در قیام امام(ع) از به سزا رسیدن کافران، خشنود گردند. رجعت، به صورت زندگى دوباره در دنیاست؛ یعنی شخص با باز گشتن روح به بدنش، زندگى جسمانى را از سر مى گیرد.
بسیارى از اندیشمندان، به پیروى از احادیث این باب، رجعت را مخصوص کسانى مى دانند که در ایمان یا کفر، خالص بوده اند. امام صادق(ع) مى فرماید:
رجعت، عمومى نیست؛ بلکه ویژه گروهى خاص است. تنها گروهى بازگشت مى کنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند.[۱]
بسیارى از اندیشمندان، اعتقاد به رجعت را از مسلّمات[۲]مذهب تشیع می دانند. برداشت های مختلفی از رجعت و کیفیت آن شده؛ امّا اصل آن، همواره جزو فرهنگ غالب شیعه بوده است.[۳]،[۴]
[۱]. تصحیح الاعتقاد، شیخ مفید: ص ۴۰.
[۲]. مسلّم، در این جا به معناى غیر قابل انفکاک و قطعی بودن اصل موضوع است.
[۳]. رجعت، از مسلّمات مذهب است، بدین معنا که اگر کسى متون مذهب تشیع را ببیند، بى تردید، رجعت را جزء اعتقادات شیعه به حساب مى آورد. البتّه این به معناى آن نیست که بر سر کیفیت و جزئیات آن نیز اتّفاق نظر وجود داشته باشد. به علاوه، ممکن است کسى از متون مذهبى، اطّلاع کافى نداشته باشد و بر اثر این بى اطّلاعى یا قانع نشدن، اعتقاد به رجعت نداشته باشد. چنین کسى از دایره تشیع، بیرون نیست.
[۴]. ر.ک: دانش نامه امام مهدی(ع) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ: ج ۸ ص ۳۶ ـ ۳۸.
بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت
