واسطه ميان صدوق و كلينى: واسطه اى ميان شيخ صدوق و كلينى ، ذكر نشده است.
مقايسه اسناد: تنها يك سند موجود است.

روايت سوم

محتوا: ابن المشهدى ، از على بن محمّد بن عبد الرحمان التسترى ، نقل مى كند كه در ماه رجب با يكى از برادران به مسجد صعصعه مى روند و در آنجا با شخص بزرگوارى مواجه مى شوند كه دعايى را مى خوانده است. على رغم آن كه آنها دوست داشتند با او سخن بگويند ، به طور عجيبى زبانشان بند مى آيد و گمان مى كنند كه او خضر است. با ابن ابى داوود رواسى ، در همان منطقه ملاقات مى كنند. او مى گويد اين شخص هر دو سه روز يك بار به اين جا مى آيد. ابن ابى داوود ، از آنها مى پرسد گمان مى كنيد او كيست؟ آنها مى گويند گمان ما آن است كه او خضر است ، امّا ابن ابى داوود مى گويد: «فأنا و اللّه ! ما اراه الّا من الخضر محتاج الى رؤيته ، فانصرفا راشدين» . در اين جاست كه همراه على بن محمّد بن عبد الرحمان يقين مى كند كه او حضرت صاحب عليه السلام بوده است.
دعايى كه اين دو تن از آن بزرگوار شنيده و نقل كرده اند ، دعاى معروف «اللّهم يا ذا المنن السابغة ...» است كه در ماه رجب خوانده مى شود.
منبع: روايت مزبور ، در الكافى ، موجود نيست. ابن المشهدى ، آن را در المزار آورده است.
المزار ، ص143 ـ 146 .
شيخ طوسى ، بدون اشاره به ماجرا ، تنها به ذكر دعا به عنوان يكى از اعمال مستحب ماه رجب پرداخته است.
مصباح المتهجّد ، ص802 .
سيد بن طاووس ، آن را به نقل از كتاب معالم الدين نقل مى كند. در اين نقل ، دو