به معناى خفت و خوارى و همچنين سهولت و نرمى ، معنا نموده است . اعراب نيز به اسب مطيع و رام ، هون مى گويند . ^۱
واژه «مصلّين» در آيه «قَالُواْ لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ» ، ^۲ به پيروان سابقين (ائمه) تفسير شده و به كاركرد واژه مصلّى ، در خصوص اسبى كه در مسابقه پيشتاز است نيز استناد شده است . ^۳
اين ، در حالى است كه روايتى در همين باب ، مصلّى را به نثاركنندگان صلوات ها تفسير نموده و مى گويد : «لم نتول وصىّ محمّد والاوصياء من بعده ولا يصلّون عليهم» . ^۴ از طرفى ، در نهج البلاغه ، واژه «مصلّين» در آيه ، به معناى «نماز گزار» تفسير شده است . ^۵

ج . منصرف نمودن گزاره هاى اعتقادى ، از مقصود اصلى آنها به سمت و سوى ولايت

در مواردى ، برخى از واژه هايى كه بار اعتقادى دارند ، بر ولايت اهل بيت ، منطبق شده اند ، مثلاً در حديثى كه ذيل آيات «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَوةَ الدُّنْيَا * وَ الْأَخِرَةُ خَيْرٌ وَ أَبْقَى»^۶ آمده است ، گويا مراد از آخرت را اميرمؤمنان و مقصود از دنيا را مخالفان آن حضرت ، بيان كرده است ؛ ^۷ چنان كه برخى از تفسيرهاى باطنيان ، صلات و صوم را به معناى امام گرفته اند . ^۸
به راستى اين گونه تفسيرها ، موجب سستى بنياد عقيده به قيامت و حساب و كتاب آخرت نمى گردد ؟