صيانت قرآن از تحريف در احاديث « الكافي » - صفحه 104

توجيهات، ضعف سند را تشديد و نگرش به آن را همراه با تزلزل و بى اعتمادى مى كند، خصوصا با توجّه به تعابيرى كه در مورد وى در كتب رجالى آمده است (مثل تعبير به «كذّاب») .

حديث دوم

دومين حديث (كه همان حديث بيست و سوم باب است) نيز سندش ضعيف است، آن هم به دليل وجود «معلّى بن محمّد» ـ كه در سند قبلى بحث شد ـ و نيز به خاطر «جعفر بن محمّد بن عبيد اللّه » كه مجهول است و نيز «محمّد بن عيسى القمى» كه همان «محمّد بن عيسى بن عبد اللّه بن سعد بن مالك الأشعرى القمى» است و در كتب رجالى، توثيقى ندارد ، و نيز وجود «محمّد بن سليمان» كه مراد، همان «محمّد بن سليمان الديلمى» است و ضعيف و غالى، شمرده شده است .
نجاشى ، در مورد محمّد بن سليمان بن عبد اللّه الديلمى مى گويد :
ضعيف جدّا لا يعول عليه فى شى ء . ۱
در توصيف پدر وى (يعنى سليمان بن عبد اللّه الديلمى) نيز چنين آورده است:
سليمان بن عبد اللّه الديلمى أبو محمد ... ، قيل كان غاليا كذّابا و كذلك ابنه محمّد، لا يعمل بما انفردا به من الرواية. ۲
شيخ طوسى نيز در كتاب رجالش ذيل نام وى مى گويد : «يرمى بالغلو» ۳ و ابن غضائرى در مورد وى چنين گفته است: «ضعيف فى حديثه مرتفع فى مذهبه لا يلتفت إليه». ۴

حديث سوم

در مورد سومين حديث (كه همان حديث بيست و پنجم باب است) مى توان گفت

1.رجال النجاشى، ج ۲، ص ۲۶۹، ش ۹۸۸.

2.همان، ج ۱، ص ۴۱۲، ش ۴۸۰.

3.رجال الطوسى ، ص ۳۴۳، ش ۵۱۰۹ .

4.الرجال، ابن الغضائرى، ص ۹۱، ش ۱۲۷.

صفحه از 156