به خطّ نستعليق شكسته از آغاز سده يازدهم هجرى . بر روى صفحه عنوان ، يادداشتى به خطّ مرحوم اِعجاز حسين كَنتورى مورّخ 1259ق ، درباره وقف نسخه بر فرزندانش به چشم مى خورد ^۱ .

2. نسخه ب

از كتاب خانه مركزى آستان قدس رضوى مشهد . در ميانِ مجموعه شماره 2095 ، رساله هاى ديگرِ اين مجموعه عبارت اند از : الروضة في المعجزات والفضائل و بخش امامتِ نهج الحقّ اثر علّامه حلّى .
به خطّ نسخِ ميانه نظرخان گيلانى در 14 ذى قعده 1069ق . اين نسخه ، از شمار موقوفات نادرشاه افشار بر آستانه مقدّسه بوده است . در كناره هاى ترقيمه كتاب ، چند يادداشتِ بازبينى و عَرضِ دست نوشت در تواريخ 1292 و 1297ق و بجز آن ديده مى شود . در سمت چپِ همين صفحه نيز ، يادداشتِ عَرضْ همراه با مُهر چهار گوشه مؤتمن الملك با نشانِ شير و شمشير وجود دارد .
به هنگام سنجيدنِ دقيق هر دو دست نوشت ، دريافتم كه نسخه به خط نظرخان گيلانى دستخوشِ تصحيف گشته و افتادگى هايى دارد . و در برابر ، نسخه نخست از استحكام و دُرستىِ خوبى برخوردار است .
براىِ همين ، ضبط نسخه نخست را در متن نهادم و تفاوت هاىِ صحيح نسخه دوم را در پا صفحات نشان داده ، از اشتباهات و افتادگى هايش چشم پوشيدم . البته ، در مواردِ اندكى كه ضبطِ آن بهتر و به صحّت نزديك تر بود ، آن را برگزيده و به ضعفِ نسخه نخست