آگاهی پیامبران و امامان از دانش پزشکی

خداوند، آدم را از بهشت فرو فرستاد و او را از دانش همه چیز از جمله نجوم و طبْ آگاه ساخت[۱]از پیامبر خدا(ص) و امامان معصوم(ع) نیز احادیث پزشکی نقل شده است که از آگاهی ایشان خبر می دهد. از جمله روزی امام صادق(ع) به مجلس منصور عبّاسی درآمد در حالی که طبیب هندی ای حضور داشت و کتاب های طبّی را می خواند. وقتی خواندن وی تمام شد، به امام گفت: از آثاری که همراهم هست چیزی می خواهی؟ امام(ع) فرمود: «نه، برتر از آنچه تو همراه داری، نزد من است». در ادامه گفتگو، امام از طبیب هندی سؤالات پزشکی پرسید و طبیب هندی نتوانست پاسخ دهد؛ امّا امام صادق(ع) پاسخ همه آنها را داد. در این جا برخی سؤالات امام را می آوریم و پاسخ ها به مناسبت در میان مطالب این کتاب خواهند آمد:

چرا در سر، رخنه ها و لایه هاست؟ چرا موها در بالای سر قرار داده شده اند؟ چرا پیشانی از مو، تهی است؟ چرا پیشانی، چین و چروک دارد؟ چرا ابروها در بالای چشم قرار دارند؟ چرا چشم ها همانند بادام قرار داده شده اند؟ چرا بینی، میان دو چشم قرار داده شده است؟ چرا دندان های پیشینْ تیزند و دندان های جانبی، پهن و دندان نیش، بلندتر؟ چرا قلب همانند دانه صنوبر است؟ چرا کبد، قوسدار است؟ چرا کلیه همانند دانه لوبیاست؟ چرا کف پا دارای گودی است؟

در پایان گفتگو، طبیب هندی از امام صادق(ع) می پرسد: این دانش تو از کجاست؟ ایشان می فرماید: «آن را از پدرانم، از پیامبر خدا، از جبرئیل، از پروردگار جهانیان، یعنی همو که تن ها و جان ها را آفریده، فرا گرفته ام»[۲]