تصريح به اسامى امامان

از جمله مطالبى كه در حديث گذشته به آن اشاره شده، تصريح به اسامى هر يك از امامان و بيان صفات و خصوصيات و القاب آنان است؛ همان گونه كه در احاديث دوازده خليفه، كه از جابر بن سمره نقل شده كه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم در حجة الوداع در خطبه اى كه در سرزمين عرفات ايراد كردند، فرمودند: امامان و خلفاى بعد از من دوازده نفرند كه همه آنان از قريش اند و بنابر نقل ينابيع الموده همه آنان از بنى هاشم اند. در اين حديث شريف كه از حضرت عبدالعظيم حسنى عليه السلام نقل شده ^۱ و ديگر احاديث كه از طرق فريقين رسيده، به اسامى و القاب آنان نيز اشاره شده است تا هر گونه ابهام و ترديد برداشته شود.

اسرار الهى بايد محفوظ بماند مگر از اهلش

در پايان حديث پيشين، به نكته مهمّى اشاره مى شود و آن اينكه: «هذا سرّ اللّه و دينه و دين ملائكته. فصنه الاّ عن اهله و اوليائه؛ ^۲ اين سرّ خداوند و دين او و دين ملائكه او است. پس آن را نگاه دار و كسى را از آن مطلع مساز، مگر از اهل و اوليائش».
از اين حديثِ حضرت عبدالعظيم عليه السلام اين نكته به دست مى آيد كه مطالب دقيق مذهب، از آن جمله ولايت اهل بيت و مقامات و فضائل آنان را نمى توان به هر كس بازگو كرد؛ زيرا چه بسا آنها را نتوانند درك كنند و سبب انكار آنان شود.

يقين به امام

حضرت عبدالعظيم عليه السلام از امام جواد عليه السلام نقل مى كند كه فرمود: «اذا مات ابنى علىّ بدا