مدیر حوزه علمیه استان یزد با تاکید بر ارتباط مستمر طلاب با مردم گفت: فراگیری و نشر احادیث از ضروریات امروز برای طلاب است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از یزد؛ حجت الاسلام و المسلمین محمد شمس، مدیر حوزه علمیه استان یزد، امروز در جمع طلاب مدرسه جعفریه شهرستان تفت به اهمیت کار طلاب اشاره کردو گفت: شما که اکنون به عنوان طلبه در حال تحصیل هستید باید خدارا شاکر باشید که این سعادت را نصیب شما کرده تا در راهی که از پاداش بسیار برخوردار است قدم بردارید.
مدیر حوزه علمیه یزد ادامه داد: شما باید احادیثاهل بیت علیهم السلامرا آموخته و به دیگران بیاموزید به این منظور که با بیان احادیث اهل بیت برای مردم ، دلهای آنها را زنده کنید، هماهنگونه که امام باقر(ع)می فرماید: «إنَّ حَدِیثَنا یُحْیِي القُلُوبَ»؛ به راستی که حدیث ما دلها را زنده می کند.
وی افزود: اینکه در روایات به قلب اشاره می شود ، منظور قلب صنوبری انسان نیست که در جسم انسان وجود دارد بلکه قلب روحی انسان است.هرچند شباهتی بین این دو مثل زنده نگه داشتن انسان به وسیله قلب صنوبری و زنده نگه داشتن روح انسان بوسیله قلب باطنی باشد.
حجت الاسلام والمسلمین شمس به یکی از احادیثحضرت محمد(ص)درخصوص بیان احادیث اهل بیت اشاره کرد و گفت: حضرت محمد(ص)می فرماید: با یکدیگر همنشین باشید و صحبت کنید و در این جمع حدیث و گفتار ما را بیان کنید زیرا گفتار ما جلا دهنده قلب است و قلب را زنده می کند.
وی ادامه داد: انسان در همه حال باید از قلب خود مراقبت کند ، همانگونه کهحضرت محمد(ص)در حدیثی می فرماید:«خَيْرُ القُلوبِ اَوعاها لِلخَيْرِ وَ شَرُّ القُلوبِ اَوعاها لِلشَّرِّ، فَاَعلَى القَلبِ الَّذى يَعِى الخَيْرَ مَمْلُوٌّ مِنَ الْخَيْرِ اِن نَطَقَ نَطَقَ مَأجورا و اِنْ اَنْصَتَ اَنْصَتَ مَأجورا؛ بهترين قلبها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى خوبى دارد و بدترين قلبها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى بدى دارد، پس عالىترين قلب، قلبى است كه خوبى را در خود دارد و لبريز از خوبى است. اگر سخن بگويد، سخنش در خور پاداش است و اگر سكوت كند، سكوتش درخور پاداش است». قلب انسان زمانی که گناهی انجام دهد و این کار تکرار گردد زنگ می زند همانطور که شمشیر زنگ می زند و آن برندگی و درخشندگی خود را از دست می دهد قلب انسان نیز چنین است.
این استاد حوزه در پایان خاطر نشان کرد: انسان از این ظرفیت خدایی شدن برخوردار است و می تواند با عبودیت و ایمان و تقوا به آن دست یابد و خدایی شده و مظهر ربوبیت خداوندی شود. منتها به شرطی که در خانه قلب خویش کسی جز خداوند را راه ندهد؛ چنانکه امام صادق علیه السلام می فرماید: «القلب حرم الله فلا تسکن فی حرم الله غیرالله؛ قلب، حرم خداست و در حرم خدا غیر او را جای نده».
