مؤلفه‌های هوش معنوی در نهج‌البلاغه
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
99-119
چکیده :
دنیای نوین در ایجاد پیشرفت‌های علمی و تأمین رفاه نسبی آدمی موفق بوده و آنچه نتوانسته انجام دهد، پیشبرد اخلاق بشر است. با توجه به خلأهای باطنی و اخلاقی در جوامع امروزی و نیز دل مشغولی همیشگی بشریت به معنای زندگی، طرح معنویت یکی از مهمترین موضوعاتی است که امروزه برای ایجاد پیوند میان ارزش‌های دنیای سنتی و دنیای نوین در حوزه های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. سازمانها به‌عنوان وجه غالب جوامع امروز، یکی از گستردهترین حوزههای شکلگیری و توسعه سرمایه معنوی هستند. برای آنکه سرمایه معنوی در محیط کار نظام جمهوری اسلامی ایران عملیاتی و قابل بهرهبرداری شود، باید هوش معنوی کارکنان با توجه به آموزه های دین مبین اسلام بررسی شود؛ از این‌رو، در این مقـاله با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و با روش توصیفی و تحلیلی ، ضمن تشریح مفهوم «هوش معنوی» و «سرمایه معنوی»، شاخصها و مؤلفه های هوش معنوی شامل: «خودآگاهی، خودانگیختگی، ارزش محوری و چشم اندازمحوری، کلنگری، دگرخواهی، استقبال از تفاوتها، استقلال رأی، تواضع و فروتنی، تمایل به طرح چراهای بنیادی، توانایی تغییر چارچوبهای ذهنی، استفاده مثبت از مشکلات و چالشها و احساس رسالت» با تفحص در نهج البلاغه و تأمل در کلام مولای متقیان حضـرت علی (ع)، استخراج و تحلیل گردید. در نهایت، به بـرخی راهبــردها برای بهره برداری مؤثر از هوش معنوی از منظر اسلام و نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است.
کلیدواژه‌های مقاله :نهج‌البلاغه؛ معنویت؛ هوش معنوی؛ سرمایه معنوی
