موافقت حديث با قرآن و قطعیت بر صدور

از نظر منطقى، پاسخ اين سؤال، منفى است ؛ زيرا اجمالاً قطع داريم كه هر سخنى كه با قرآن هماهنگ است، حديث نيست . بنا بر اين، ممكن است مقصود از جمله «ما جاءَكُم عَنّى يُوافِقُ كِتابَ اللّهِ فَأَنَا قُلتُهُ»، اين باشد كه «هر حديثى» كه مضمونش در چارچوب اصول و مبانى قرآن است، قابل قبول است و نسبت دادن آن به پيامبر اسلام، از باب تطبيق كلّى بر مصاديق آن، مانعى ندارد . همچنين، موافقت با قرآن، قرينه اى بر صحّت انتساب است.