۵.اُحثوا في وُجوهِ المَدّاحينَ التُّرابَ ؛ ۱
۰.به روى ستايشگران خاك بپاشيد .
۶.إذا أتاكُم كَريمُ قَومٍ فَأَكرِموهُ ؛ ۲
۰.هرگاه بزرگ قومى بر شما وارد شد ، گرامى اش بداريد .
۷.إذا أحَبَّ أحَدُكُم أخاهُ فَليُعلِمهُ ؛ ۳
۰.اگر يكى از شما برادرش را دوست دارد ، بايد او را [از دوستى خود ]آگاه كند . ۴
۸.إذا أرادَ اللّهُ تَعالى بِعَبدٍ خَيرا عَسَلَهُ ؛ ۵
۰.هرگاه خداوند خيرخواه كسى باشد ، او را نزد مردم ، محبوب مى گرداند .
۹.إذَا اشتكى المُؤمِنُ أخلَصَهُ اللّهُ مِنَ الذّنوبِ ؛ ۶
۰.هر گاه مؤمن بيمار شود ، خداوند ، او را از گناهان پاك مى سازد .
۱۰.إذا جاءَكُمُ الزّائِرُ فَأكرِموهُ ؛ ۷
1.كتاب من لايحضره الفقيه ،ج ۴ ، ص ۳۸۱ .
2.الكافى ، ج ۲ ، ص ۶۵۹ .
3.المحاسن ، ج ۱ ، ص ۲۶۶ .
4.مراد از آگاه كردن از دوستى ، اين است كه آثار دوستى در گفتار و كردار دوست ، نمايان باشد .
5.المجازات النبويّة ، ص ۳۷ .
6.المعجم الأوسط ، ج ۵ ، ص ۲۹۲ .
7.الأمالى ، صدوق ، ص ۶۰۰ .