تحسین میانه‌روی و مذمت اسراف

حدیث :

حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ الْبَجَلِيِّ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ:

إِنَّ الْقَصْدَ أَمْرٌ يُحِبُّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنَّ السَّرَف‏ أَمْرٌ يُبْغِضُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى طَرْحَكَ النَّوَاةَ فَإِنَّهَا تَصْلُحُ لِشَيْ‏ءٍ وَ حَتَّى صَبَّكَ فَضْلَ شَرَابِكَ.

ترجمه :

داود رقّى گفت: امام صادق (ع) فرمود:

خداوند ميانه‌‏روى را دوست، و اسراف را دشمن مى‏دارد، حتى دور انداختن تو يك هسته خرما را كه مى‏تواند به درد چيزى بخورد، و يا ريختن تو باقى مانده آب را كه مى‏خورى.

_{الخصال، ج‏۱، ص۱۰}