معنای سخن خداوند: روزه برای من...

برای توضیح این روایت، به چند نکته می توان اشاره کرد:

یک. روزه، پرهيز و ترك برخی از اعمال است و عملى پنهانی است و در آن، انجام دادن کاری نيست كه ديده شود. به خلاف همۀ عبادت ها كه در معرض ديد مردم انجام می شوند، روزه، عبادتى است كه جز خدا آن را نمى داند؛ چرا كه كارى باطنى و درونی است و کسی جز پروردگار، پاداش آن را نمی دهد.[۱]

دو. روزه، سركوب کردن دشمن خداست؛ چون ابزار شيطان، شهوت ها هستند و شهوات با خوردن و آشاميدن، نيرو می يابند. از اين رو، پيامبر(ص) فرموده است: «شيطان، همچون خون، در وجود آدمى جارى می شود. پس گذرگاه هاى او را با گرسنگى، تنگ كنيد».[۲]

همچنین از آن جا كه روزه، سركوب کردن شيطان و بستن و تنگ ساختن گذرگاه هاى اوست، شايسته است كه ويژۀ خدا گردد.

سه. همۀ عبادت هايى كه بندگان با انجام دادن آنها به خداوند، نزدیک می‌شوند (مانند: نماز، حج، صدقه، اعتكاف، دعا، نيايش، قربانى و...)، مشركان نيز با همان‌ها خداهاى خويش و آنچه را شريك خدا قرار داده بودند، پرستيده اند؛ امّا هرگز شنيده نشده است كه گروهى از مشركان و پيروان مذاهب در دوران هاى گذشته، معبودهاى خود را با «روزه» پرستيده باشند و بدين وسيله به آنها تقرّب جسته باشند. روزه، به عنوان عبادت، تنها از سوى اديان آسمانى، شناخته شده است. از اين رو، خداوند فرموده است: «روزه براى من است و خودم پاداش آن را می دهم»؛ يعنى: در آن، كسى شريك من نگشته است و با آن جز من، کسی پرستش نشده است. پس در اين هنگام، خودم پاداش آن را بر عهده می گيرم و به كسى ديگر، چه فرشتگان مقرّب و چه غير آنان واگذار نمی کنم.[۳]